თავი 13!

248 27 90
                                    

ფელიცია pov:

ვაიმე როგორი ბედნიერებაა ეს ორი ბელთაყვა რო ერთად იქნებინ! როგორც იქნა ეშველათ!

–ყველას გყავთ უკვე რა სიყვა, ჰარის დაჟე ცოლი ყავს უკვე ერთი მე ვარ მარტო!-(ლიამი) აწუწუნდა ვაჟბატონი.

–მარტო შენ რატო ნაილიც მარტო არაა!-(ზეზვა)

–ჰეი შე ცოდვილო ჩემს ცოლს ვერ ხედავ?! პატარავ არ ინერვიულო ნუ აქცევ ყირადღებას მის სიტყვებს!-მიგვითითა პიცაზე ნაილმა.

–სულ გაუბერე რა შე საწყალო!-(ლუი)

–და ისე ლიამ როთქვი ჰარის ცოლი ყავს უკვე დაგავიწყდა ჩვენ სიმთვრალეში რო დავქორწინდით და ჩვენ არანაირი გრძმობა არ გვაქ?-(ფელიცია)

–მერე რა მაინც ცოლ-ქმარი ხართ!-(ლიამი)

–ოხ კაი ეხა უკვე დაღამდა და ჯობია დავიძინოთ!-(ჰარი)

–აუუ კაი რა ძილის გუდავ რადროს ძილია!-(ფელიცია)

–აპა რა გინდა ეხა?-(ჰარი)

–კაი ხო დავიძინოთ, მაგრამ ხვალ კლუბში მივდივართ იმიტო რო რამდენი ხანაი არ ვყოფილვართ რა!-(ფელიცია)

–როგორც გვიბრძანებ ქალბატონო!-(ნაილი)

დავიშალეთ და დასაძინებლად წავედი.

ჰარის pov:

ოთახში ვარ და დაძინებას ვცდილობ მაგრამ არ გამომდის. მაგრად მეწყინა ფელიციამ.რო თქვა რო ჩვენს შორის არანაირი გრძმობა არ არის და უბრალოდ ცოლ-ქმარი ვართ, არადა მე თითქლს რაღაცას ვგრძნობ მის მიმართ, ოჰ ჰარი კარგი რა რა გრძნოაბ რის გრძნობა. მას არ უნდა რო გიყვარდეს და არ უყვარხარ?! ხოდა მგონი დროა ჰარი დაბრუნდეს თან მე არ მახსოვს ერთმანეთისთვის პირობა დაგვედოს რო ვინმეს არ შევხდებოდით ამ ცოლ-ქმრობაში.

ფელიცია pov:

ვაიმეე როგორ არ მიყვარს გაღვიძება რა, ძილი ჩემი არსებისა. ეხა კიდე ვიღაც იდიოტი მაღვიძებს.

–ვაიმე ვინც არ უნდა იყო სასწრაფოდ მომშორდი სანამ ძილის შებრუნება შემიძლია!

სიყვარული?! არა ეს უფრო მეტია!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora