თავი 9

241 25 47
                                    

ფელიცია pov:

    ვაიჰ! არა რა არ უნდა დაგველია სასმლის უკანასკნელ წვეთამდე, თავის ტკივილს ემატება სკლეროზი ან ამნეზია რა მოხდა გუშინ აზრზე არ ვარ ერთი მახსოვს რო საშინლად დავთვერით ვსო წერტილი. დილის რუტინა ბლა ბლა ბლა და ქვევით ჩავედი ბავშვებს ყველაფერი მიულაგებიათ და წასულან რაც ძალზედ გასაკვირია, სამზარეულოში შევედი და რას ვხედავ, ჰარი ამზადებს საჭმელს წელსზემოთ შიშველი და პირსახოც შემოხვეული, ვაიმე მგონი ჩამოცხაა, გამოაღეთ ფანჯრები მგონი ჰაერმა მოძრაობა შეწყვიტა, ოხ კაი ეხა გამოფხიზლდი ვახ, ამ დროს ჰარიმ შემამჩნია და გველურად ჩაიღიმა.

–ბოდიში არ მეგონა ესე მალე თუ გაიღვიძებდი!-(ჰარი) და ზევით ავიდა ჩასაცმელად, მე კიდე საჭმლის გაკეთება გავაგრძელე ვაიმე თავი, არ არის ეს საჭმელი ჩემი საქმე და ჰე. ამ დროს წელზე ხელებს ვგრძნობ და შიშისგან ვხტები, ოხ ჰარი რა.

–თუ თავი გტკივა და ვერ აკეთემ მიმიშვი რა და მე გაგიკეთებ საჭმელს!

–ხოდა რას მაწვალებ მიდი ვახ!

მისაღებში ვიყავი როდესაც ჰარიმ გამომძახა.

–პატარავ! მოდი საუზმე მზადაა!

საუზმეს მოვრჩით როცა წამოვიკივლე.

–ვაიმეეე დებილი ვარრრ!!

–რა იყო?

–რადა გუშინ მაღაზიაში რო ვიყავით, ჩემი ძველი მეგობარი ვნახე და ვუთხარი რო სტუმრად მოსულიყო დღეს, ოხ როგორ დამავიწყდა რა! წინააღმდეგი ხომ არ ხარ?

–არა რათქმაუნდა!

პოპკორნი გავაკეთე და კარზე ზარია.

ჰარი pov:

კარები გავაღე და ვიღაც ბიჭია. ვის დაეკარგე ბიჭი?

–ვინ ბრძანდებით?

–მე ფელიციასთან ვარ!

–აჰა მობრძანით!-ესღა მაკლდა რა.

შემოვიდა ეს დღნაჩვი და ჩაეხუტა ჩემ გოგოს, ამასაც უყურე რა როგორ უღიმის, მე ამას ვერ გადავიტან ავედი ზევით. უკვე ორი საათია ქვევით არიან ფილმს უყურებენ და არაამქვეყნიური სიცილის ხმები ამოდის, ვსო აღარ შემიძლია თან მოსაღამოვდა უკვე, ქვევით ჩავირბინე და რას ვხედავ ჩახუტებულები უყურებენ ფილმს.

სიყვარული?! არა ეს უფრო მეტია!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora