ფელიცია pov:
დილით როდესაც გამეღვიძა, თვალები არ გამიხელია მაგრამ მივხვდი რო ვიღაც ზედმეტად ახლოს იყო ჩემს სახესთან და თან დაჟინებით მიყურებდა, თვალები გავახილე და უცებ მწვანე თვალებს შევეფეთე, ოხ როგორ მიყვარს ეს თვალებიიი, ოღონდ ამ თვალების პატრონი არა.
–ესე დაჟინებულად ნუ მიყურებ თუ შეიძლება, მე ესეთი ლამაზი დავრჩები ყოველთვის რაც არ უნდა მიყურო ასე რომ...-ჩავრთე ნარცისული.
–არ მეგონა თუ ჩემი ყურება გაგაღვიძებდა!
–ოჰ, ვინ თქვა რომ თქვენმა ყურებამ გამაღვიძა?! ყურებით არა მაგრამ ჰაერის უკმარისობით ნამდვილად გავიღვიძე შენი გადამკიდე გამჭყლიტე უკვე! ვსო გამიშვი ეხა ავდგე და გავიდე ჩემს ოთახში!
–აუ კაი რა! ცოტაქანი იკავი!
–ვაიმე შვილო თუ შეიძლება დედა გაუშვი ეხა მოემზადოს კაი!
–ვსო დღეიდან გვექნება ერთი ოთახი! ბოლო-ბოლო ცოლ-ქმარი ვართ!
–ვაიმე შვილო მგონი სიცხე გაქვს! ვსო წავედი და თავს მიხედე, სანამ დედა ემზადება იმედი მაქვს რამეს არ იტკენ დედას პატალა კაცო!-უცებ გამოვედი ოთახიდან, შხაპი მივიღე, მოვემზადე და ქვევით ჩავედი.
კარებზე ზარია! ვის გავახსენდით ნეტა?! კარები გავაღე და ამას აქ რა უნდა?
–გამარჯობა! შეიძლება შემოვიდე?
–რავი! ჰარის ვკითხოთ მაინც იმის სახლია!
–კენ?! აქ რას აკეთებ?
–სალაპარაკოდ მოვედი შეიძლება შემოვიდე?
–შემოდი!
ვაიმე შემოვიდა და შემოიტანა უკვე მისი უარყოფითი ენერგია, არა რო წავა გამახსენეთ მჯღიბავი უნდა მოვიყვანო და სახლი გავაწმენდინო კენდალის ავი სულებისგან!
–იცი მე დავფიქრდი და რაღაც გადაწყვეტილება მივიღე!-ვაა ამას ფიქრიც შეძლებია, მალადეც!
ESTÁS LEYENDO
სიყვარული?! არა ეს უფრო მეტია!
Romanceჰაი გაიზ! მე ფელიცია ვარ, 19 წლის, დავიბადე და გავიზარდე ლონდონში, მშობლები სამი წლის წინ დაიღუპნენ ავია კატასტროფის შედეგად, მყავს შვიდი გადარეული მეგობარი:ლუი, ტეილორი, ჯიჯი, ზეინი, ლიამი, ნაილი, და ჰარი. ვსწავლობ დიზაინის ფაქულტეტზე. და ნიუ-იორკშ...
