Bullets and Justice [complete] (Soon To Be Published under TPD Publishing)

Chapter Three

MABILIS nilang dinala ang daddy ni Severina sa hospital. Doon nila nalaman na mayroon palang lason ang wine na nainom nito. “I hope Dad’s okay,” bulong ni Severina habang nakaupo sa isa sa mga bench ng hospital.

“Magiging okay naman siya, ’cuz. Don’t worry.” Diana patted her shoulders.

Alas-diyes na ng gabi at hindi pa rin sila pinapapasok ng doctor sa loob ng kwarto kung nasaan ang daddy niya. Ayaw niya rin naman itong iwan dito. Napaangat siya ng tingin nang makita niya si Gunner na nakatayo sa harapan niya. “What’s that?” tanong ni Severina habang tinitingnan ang hawak nitong coffee.

“Coffee,” obvious nitong sagot.

“I mean, what’s that for?” She crossed her shoulders habang nakatingin pa rin dito. “Isn’t it obvious? I’m giving you coffee so you won’t feel sleepy,” pilosopo nitong sagot. Napairap si Severina saka kaagad na tinanggap ang kape.

“Nagtanong pa ako.”

“Uhm, Severina?”

“Yes, Tito?” tanong niya saka tiningnan ang Tito Franco niyang nakatayo sa bandang likuran ni Gunner.

“Uuwi muna kami ni Diana. Your dad’s okay naman kaya aalis na kami. Ayos lang ba?”

Mapait siyang napangiti. “Sure,” mahina niyang sagot.

“Come on, Diana.”

Tumayo na si Diana at nilapitan ang Tito Franco niya. “Sige, ’cuz. Bye!” Kinawayan muna siya nito at doon, sabay ang mga itong tumalikod.

Nang makaalis na ang Tito Franco niya at Diana ay iyon din ang oras na tinawag si Severina ng doctor. Gising na raw ang daddy niya. Mabuti nga at naagapan agad ang daddy niya, sabi ng doctor. Mabuti raw at mabilis nilang naisugod sa hospital ang daddy dahil kung hindi, baka namatay na ito.

Si Severina lamang ang pumasok sa loob ng room ng daddy niya habang si Gunner ay naiwan sa labas.

“D-Dad?”

Isinara niya ang pinto saka naglakad papunta sa kama kung saan nakahiga ang daddy niya.

“D-Darling . . .” Ngumiti ito sa kaniya. “Ayos ka na po ba?” alalang tanong niya rito.

Tumango ito saka nginitian siya. “Yes, pero sabi ng doctor, dito raw muna ako pansamantala. Kukuhanan pa nila ako ng test.”

Napangiti si Severina roon. “Mabuti naman kung ganoon, Dad.” Mas lumapit pa siya sa ama saka niyakap ito nang mahigpit.

“Nagpasalamat ako na ikaw ang naging anak ko, Severina.” Kaaagad siyang kumalas sa pagkayakap niya sa daddy niya. Umupo siya sa isang upuan na nasa tabi lamang ng higaan nito. “Nasabi ko na bang kamukhang-kamukha mo ang mommy mo?”