Bullets and Justice [complete] (Soon To Be Published under TPD Publishing)

Chapter Eight

SIMULA nang dumating si Severina sa probinsya nina Gunner ay nag-iba ang pananaw niya sa buhay. Napagtanto niyang hindi pala ganoon kadali ang mga ginagawa ng mga katulong nila sa mansyon. Ang pinakamagandang natutuhan niya habang nasa probinsya ay ang kahalagahan ng pagiging masaya. Hindi pala nasusukat ang kasiyahan sa pera. Dati, para sa kaniya, money can buy everything, pero hindi pala. Kasi money can’t buy true happiness.

Gaya ng dati, simula nang tumira siya sa bahay nina Gunner ay maaga nang nagigising si Severina. Ang saya-saya niya pa sa tuwing nagigising siya, ’yong gising pa lang ay todo na agad ang ngiti sa mga labi niya.

Bumangon siya sa kama, hindi lang siya ang naroon. Nandoon din ang kapatid ni Gunner na si Lily, magkatabi sila sa kama. Nahihiya na nga si Severina, kwarto kasi ito ni Lily at nagawa pa nitong mag-adjust para lang sa kaniya.

Hindi niya alam kung paano siya magpasalamat sa pamilyang ito. Gunner’s mother was so kind to her, isali mo na rin ang kapatid nito. At si Gunner naman, siguro kung wala ang taong ito, matagal na niya sigurong nakakasama ang daddy niya sa langit—kung sa langit nga siya mapupunta.

Lumabas si Sevy sa kwarto ni Lily. Kakaiba ang araw na ito ngayon. Maaga pa lang ay marami na siyang nakikitang mga tao na busy sa labas. Naglakad siya sa munting sala ng bahay at bahagyang napatingin sa kalendaryo na nakasabit sa dingding.

“Biyernes,” bulong niya sa sarili.

Ang araw nga palang ito ay espesyal sa mga taong nakatira sa bayang ito. Fiesta ngayon at kung may fiesta, ibig sabihin niyon ay maraming kasiyahan. “Good morning po,” kaagad binati ni Severina ang ina ni Gunner na busy ngayon sa kusina. Nagluluto ito ngayon kaya napangiti siya nang maamoy ang mabangong aroma ng niluluto nitong kaldereta.

“Good morning din sa ’yo, Severina.” Hindi na ito nakalingon sa kaniya dahil sa sobrang busy sa pagluluto.

“Tulungan ko na po kayo.” Naglakad palapit si Severina sa gawing likuran ng ina ni Gunner para sana tumulong, pero ayaw siya nitong patulungin, kesyo bisita raw siya kaya ang dapat niya lang gawin ay maghintay na lang.

“Si Gunner po?” tanong ni Severina habang umuupo sa isa sa mga silya sa kusina.

“Maagang umalis, inutusan kong bumili ng mga gulay at kung ano-ano pa sa palengke,” sagot naman nito habang busy sa paghihiwa ng mga gulay.

“Ah, gano’n po ba?”

WALA siyang ibang maririnig dito sa plaza ngayon kundi ang ingay ng mga tao. Nagkakatuwaan ang mga ito, idagdag mo pa ang tugtog sa parade na pinangungunahan ng mga estudyante. Maraming tao ngayon. Kahit saan ka lumingon ay may mga palaro. Kung ano-ano ang mga ito, iyon ang mga palaro dati pa, since ancestor pa yata nila gaya ng paunahan sa pag-akyat sa puno ng kawayan na may langis para kunin ang kulay putting flag sa itaas nito.