Kabanata 3

72 9 8
                                    


Call

I took a shower to freshen up. I also changed my clothes into more comfortable. I let my shoulder-length hair to just stay still. I used bvlgari as my perfume.

"You're good." I said to myself and immediately head downstairs.

"Stupid, Lance! I don't eat fish unless it's a branzino." At ito ang naabutan ko saaming lamesa. Isa isang tinanggal ni Hestia ang fried tuna na inilagay ni Lance sa plato niya.

"Arte mo. Isda din naman yan. Parehong galing sa dagat." Patuloy na sapilitang binabalik ni Lance ang fried tuna sa plato ni Hestia.

"Stop it, Lance. She won't still eat that." Ocean said in magisterial tone.

"Okay okay. Please just taste it. Kahit isa lang, Hesch." I saw how Artemis' brows furrowed with what Lance said.

"Just one, Lelantos." Umirap muna si Hestia at kalaunan ay kinain na rin ang isda.

"How does it taste?" Lance na  nangingiti habang nag iintay sa sagot ni Hestia. I groaned and sit next to Phyl.

"Edi isda. Alangan naman maging lasang baboy 'to diba?" Napairap si Hestia.

Humalakhak si Ocean habang nakangisi naman si Phyl.

"Oh. Perse. Nandyan kana pala." ani Phyl. Tumango naman ako bago umupo sa tabi niya kahit hindi niya iyon nakita dahil tutok na tutok siya sakanyang cellphone.

"Hays. Gutom na gutom ako. Ang tagal kasi natapos ng program." Nakanguso kong hinawakan ang tyan ko at umakto pa na tila gutom na gutom na.

"Here. Masarap 'yan. Try mo." Gamit ang isang kamay ay binigay ni Phyl ang kanyang pinggan na punong-puno ng iba't ibang klaseng ulam. Ni walang kanin.

"Phyl! Ano 'to? Anong ginawa mo?" I almost bawled. Just enough to get the attention of all the people in our table.

"Oh, no."

"Second strike."

"Ha? Bakit?" He turned to me and  was nonplussed by my sudden fuss.

"Dapat ay kumuha ka lang ng kaya mong kainin. Look at your plate parang pagkain ng baboy." Things like this should be given more importance. Not all people can afford sumptuous food , more so eat three times a day.

"Perse, calm down."

"I told you, bro."

"I'm sorry. I wasn't aware. I'll just return this to-" I cut him off.

"Huwag na. Kakainin ko nalang 'yan." I said and stood up to get the utensils.

"Just sit. I'll get it for you." ani Ocean na agad tumayo at pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pinggan at kubyertos.

"Perse, I really am sorry. Sinadya ko talaga yun dahil gusto kong ishare sainyo. Kaso di ko namalayan na sumobra pala ako nang paglalagay." Ngumiti ako para maipakita sakanya na ayos na.

"Ayos na. Basta sa susunod ha." Malambing na paghahamon ko sakanya.

"Yeah. I won't fail again." Binalik niya na ang buong atensyon sa cellphone niya.

"Hello, Familia de Marcera!"

Habang kumakain ay napalingon kaming lahat kay Kuya Paeng. I stood up and ran to him. Ghad. This man owe me some congratulatory speech for my graduation.

"Kuya. You're too early." I rolled my eyes but still hug him. He's still my brother after all.

"I'm sorry, bunso. Nag-usap pa kasi kami ni Baste eh. Sandali." Pumunta siya sa kaniyang sasakyan at kinuha ang isang paper bag na sumisigaw ng mahal na brand.

The Sunsets' Kiss (C.E Series #1)Where stories live. Discover now