With you by Mistake

Chapter 11

Chapter 11

"Naku, Khloe, ang ganda-ganda mo talaga!" kakapasok ko palang sa counter ay halos mabingi na ako sa sigaw ng baklang Raf na 'to.

Closed pa rin naman ang store pero tapos na maglinis ang lahat at inaantay nalang ang opening hours, atleast nagkaroon kami ng pahinga bago magsimula ang panibagong araw.

Puro dakdak si Raf tungkol sa pang-limang bouquet na natanggap ko nitong linggo lamang. Inirapan ko siya.

"Sino ba kasi ateng yun 'C' admirer mo na 'yun kyaaaah!" halos lahat ay nakiusisa na sa amin nang magsalita na din ang babaitang Rosa na 'to.

Tumaas-taas pa ang kilay niya sa akin at halatang mas kinikilig oa siya sa akin. Halos sumayaw na nga siya habang hawak niya ang mop.

Buti nalang ay wala si Mrs. Villanueva kundi ay mapapagalitan kami dito. Habang ang anak naman niya na si Rendrick ay tahimik lang din. Kaswal nalang din kami mag-usap na ipinagpapa-salamat ko na 'din.

"Tigil-tigilan niyo ko, kanya kanya na balik sa pwesto at mag-open na tayo." Sabi ko na lamang.

Pagod akong napasandal sa locker namin. Agad kong tinawagan si mama para makausap ang anak.

"Mommyyyyyy!" halos mabingi ako sa sigaw nito pero napalitan ng ngiti nang marinig ang boses nito.

Sa pagod ko araw-araw, siya lang ang nakakapagpawala nito. "Hello, baby. Do you already eat your lunch? Hmm?" sinubukan kong palambingin ang boses ko para hindi nito mahalata ang pagod ko.

"Mommy?" sa pagbigkas palang niya ng tawag sa akin ay alam kong nakanguso siya. "Are you tired? Go home na po so I can take care of you,"

"I'm okay,baby," I just said to give her assurance. "I just check on you and i just missed you, but mommy needs to go back to work. Kakain na ako, love,"

She sighed. "Okay mommy, take care. I love you, mwa!"

Nang matapos ang tawag ay lumapit sa akin si Rick at inaabot sa akin ang provided na lunch. Nginitian ko lamang siya at tumabi sa kanya.

Alas-dos narin ng hapon kaya hindi gaano kadami ang customer ngayon. Nakikita ko naman ang swabeng galawan ng mga nagluluto habang andito kami sa pinaka sulok ng kitchen.

"Kamusta?" he asked awkwardly. I smiled at his shyness. "I'm okay, ikaw ba? Ilan araw din tayo di nakapag-usap,".

Hindi na halos lumalapit si Rick sa akin but he's trying to act politely. Ngayon nga lang kami uli nakapag-usap ng ganto.

Hindi siya sumagot kaya nakakuha ako ng chance na magtanong uli. "Si Liz, kamusta?"

He stared at me. Naninimbang ang tingin na parang may inaalam siya sa akin. He shrugged his shoulder. "I don't know, maybe she's pursuing his dream in States?"

"After a year of having a relationship with her? Wala na ako alam sa kanya. We just broke up on our anniversary dapat." tumingin siya sa akin bigla nang maisip kung ano ba ang naikekwento niya sa akin but he still continue.

"You know, this is not the right time to talk about this, maybe we can set a date?" alinlangan niya.

I smiled at him. Labas pa ngipin ko para ipakita ang pag-sang ayon ko.

"Right, next time," I laughed. "First, let's go back to work."

Sa mga kilos namin ay buti nalang hindi nagtataka ang iba namin kasamahan tuwing nakikita kami kung parang gaano na namin kakilala ang isa't-isa. Maybe in this industy, walang problema ang pagiging pala-kaibigan dahil 'yun dapat ang traits na meron kami. I'm thankful na hindi na nila kailangan malaman pa.

Mabilis ang naging takbo ng oras kaya nag asikaso ako para makauwi na. Binati pa ako ni Rick at nagpaalam siya na mauuna na. I just smiled at him.

Sinabi ko kaagad sa driver kung saan ang baba ko. Umandar na ito at buti na lamang ay gaano traffic. Tununog ang cellphone ko.

I checked the message at galing ito kay Grey.

From: Grey

Diretso ka na sa condo. Sinundo ko na si Kaylee. Ingat :)

Agad kong sinabi sa driver ang bagong lugar. Buti na lamang ay hindi pa ito nakakaliko kaya hindi nanging mahirap ang byahe.

Mabilis akong nagbayad at dumeretso na sa itaas. Pagkabukas ko ng unit namin ay wala sila sa sala pero rinig ko ang boses ng mag-ama sa kusina.
Kaya doon ko napagdesisyunan na pumasok.

"Mommy, you're here!" agad na bungad ni Kaylee sa akin. Nakaupo ito sa counter at habang nasa tabi niya si Grey na hawak siya.

I smiled at them. "Mommy, I helped daddy cooked our Adobo. Go change your clothes and we will eat na. Faster,mommyyyy!" nagpatulong pa siya sa tatay na makababa dito at tinulak ako papunta sa kwarto.

Natatawa naman ako habang nagbibihis. Kakulitan talaga ng bata na 'yon! Sobra-sobra!

Bumalik agad ako sa kusina at nakita ko na naghahain na ang dalawa. Hindi na muna ako nagpakita at pamsimpleng pinicturan ang mga ito. I posted it on my ig. 'My Own Kind of Stress reliever'

I smiled before catching their attention. Tinulungan ko si Kaylee sa pag-upo at ikinuha siya ng pagkain. While Grey, on the other hand is just watching is, smiling.

Umupo na rin ako sa tapat ni Grey. Sa gilid namin nakapwesto ang anak namin.

"Marunong ka pala magluto," komento ko habang natatawa.

Napakamot siya sa ulo niya at uminom muna ng tubig bago sumagot. "I just learned it today, naisipan ko lang kasi bumawi, hindi talaga ako marunong"

Napataas ang kilay ko dahil doon. For what? Trip niya magluto kaya pinag-aralan niya? O nahihiya siya dahil ako na halos gumagawa lahat dito.

Nagpatuloy nalang kami kumian pero panaka-naka na nagbibiruan ang dalawa kaya hindi ko maiwasan na mapangiti ng malaki. Seeing my baby Kaylee smile, malaki na achievement na 'yun. It's just mean that I am giving all her needs.

Napagawi ang tingin ko kay Grey. So gwapo, inaamin ko naman. Pero sa mga nakaraan na araw napapansin ko ang pagiging clingy niya kay Kaylee. Kumpara dati mas mahaba ang oras nila ngayon na magkasama. That change make my lips smile.

I am so thankful for that. Having the both of them by my side even Grey and me has no any connection but just friends.