1:Şu an ki koşullar

1.1K 50 19
                                    

Abimle ben mutfakta yemek yiyorduk ki. İçerden ses gelince abim biraz tedirgin olmuştu. Sesler büyüyünce ben korkmaya başladım. Abimin yanına gidip ona sarıldım. Başımı hafifçe okşadı anlar gibi korktuğumu "abi bunlar ne kadar devam edecek?" Bana baktı. "Bilmiyorum,bilmemekten nefret ediyorum" dedi sessizce. Ona baktım. Abim her şeyi bildiğini sanan bir tipi vardı. Bu bazen kendine bela oluyordu. Ama ben onu her hali ile seviyordum. Kapı seslice açıldı. Bu babamdı. Şu an baya bir korkunç gözüküyordu. Abim mutfak tezgahı'nı düzenliyordu. Bana yaklaştı ve kolumdan tuttu. Korkudan göz bebeklerim küçüldü. Ağladığımı fark ettim. Beni çekmeye başladı. Güçlükle abime seslendim. "A-abi yolun sonu burasıymış" ani bir hareketle bana baktı. Ve elini hızlıca ağazına getirdi. Dayanamadım daha fazla beni sürüklemeye başladı. "Hayır,baba " diye seslendi arkadan onu yani abimi son bir kez süzdüm. "Görüşürüz, abi seni seviyorum" dedim. O sırada Annem geldi. Bir şeyler seslendi. Ama anlamadım. Babam beni arabaya bindirdi. Direk bindi ve çocuk kilidini açtı. Tek yapa bildiğim onlara son bir kez bakmaktı...
(...)

-Şimdi ki zaman-

Ailemin eski fotoğrafları'na bakarak eski anılarım canlanır hep. Ailemden çok uzaktaydım aslında annem melekti şu an bir kazanın kurbanı olmuştu. Neyse üç yıl geçmişti. Tabbi en sonunda babam bana telefon almıştı. Ailemizden ayrılınca babamın işleri iyi gitmemişti o yüzden arkadaşı ona iş teklifi sunmuştu. Arkadaşının yerinde çalışıyordu. Tabbi bence bu işler mafya işlerine çok benziyordu.

Yataktan kalkıp masaya ilerledim. Sandalye çekip oturdum. Bu yaşantıya alışmak biraz zordu. Telefonu kurcalamaya başladım. Çoğunlukla normal uygulamalar vardı. Müzik,play Store,Google gibi Paly Store'yı açtım. Ve biraz dolaştım. İstediğim ve gereken uygulamalar'ı indirdim. Sonra arkadaşlarımın numarası kaydettim. Abimin numarası onu ise not defterine yazdım. Sonra telefonu şarja taktım. Ve yatağa uzandım. Tavana baktım. Bu ev 2+1'di. İki odalı bir salon,mutfak ve tuvaletden oluşuyordu ve bizim ev şehrin diğer ucundaydı. Tabi ki Güzel babam bana kural koymuştu. Bunlardan bazıları ise şunlardı,Annen gille konuşmak yasak,eve en geç dokuzda gel,Ben olmasam bile,işimden kimseye bahsetme,eve kesinlikle arkadaş istemiyorum hafta içi eğer geleceklerse hafta sonu gelsinler gibi...
Seni çok özledim 'ABİ'... Neredesin?

-Hooide yani brian'dan-

Çok uzun bir gündü. Sally ile oyun oynadım çok zorladı beni afacan. Sonra yemek yaptım. Slendy görev verdi, Onu halettim. Sonunda rahat bir nefes verdim. Koltuğa oturdum. Etrafa baktım. Ben TV başında,J.Angel kılıcı ile uğraşıyor,Jef bıçağı ile uğraşıyor,Toby Clockwork ile konuşuyor. Yanımda Jane,Masky ve Nina var. Onlarda öylesine konuşuyor.

Düşman Kardeşler (ABİ KARDEŞ) /Devam Etmeyecek-/Where stories live. Discover now