(...)
Bundan birkaç gün sonra polisler beni yetimhaneye getirmişti. Öğretmen bana odamı gösterdi. İçeri geçtim. Dört yataklı bir yerdi. Duvar beyaz renkteydi. Bazı resimler dışında,"evet Briancım burası senin odan ve şuradaki ise senin yatağın bir kaç gün sonra polis amcalar senin eşyalarını getirecekler" kafa salamakla yetindim. Öğretmen gidince yüzünde aynı (piç slime) korkunç bir gülümsemesi olan üç kişi geldi. Ben korku ile geriye gittim. Yatakta uzanan kişi bizim bu halimizi görünce yataktan doğruldu. "Bu günlük bu oynununuz yeter dışarı!"iki kişi odadan çıktı. Sonuncu ise büyük boylu beni savunan kişiye pis pis baktı. Sonra odadan çıktı gitti. O kişi ban döndü. "Hey iyi misin?" Ona baktım. "Y-yani" bana baktı ve yatağa oturdu. "Buraya gelsene" hızlıca onun yanına gittim. "Ben Eric sen?" Ona baktım. "Bende Brian(Hoodie)" "tanıştığıma memnun oldum" "bende" "neden buradasın?" Yüzümü tavana çevirdim. "Annem yangında öldü" "peki ya baban" ona baktım. Gözüm kızarmaya başlamıştı. Hayır ağlamayacaktım güçlü biri olacaktım. "Ne oldu?" Ona baktım burkuk bir gülümseme ile "babam küçük kız kardeşimi aldı ve ortalıktan kayboldu. Ben o zaman on yaşındaydım. Kardeşim yedi idi." Göz yaşlarım benden izinsiz olarak dökülmeye başladı. Eric bana sarıldı. Bende ona...
***************************
Yaşlar hızlıca akarken kapı açıldı. "Hey Hood,yemek hazır" ona bakmadan konuşmaya başladım normal çıktığından emin olmadığım ses ile "tamam g-geliyorum" bir süre ses gelmedi. "Sen ağlıyor musun?" "H-hayır" arkama döndüm. Ona baktım. O benim babam sayılırdı. Bu evdeki herkesin babasıydı. "Ne oldu Hood?" Gözümde ki yaşları silerek "o-'nu özlüyorum... Slendy lütfen bir kere onu göreyim" bunları söylerken küçük bir hıçkırık atmıştım. Slendy bana olmayan yüzüyle baktı. (Aslında olmayan gözü ile olacaktı ama yazar böyle istedi) "peki,bakarız. Tek bir şart ile,bundan sonra işlerin ile ilgilenecek ve başka bir şeyin kafanı yormasına izin vermeyeceksin" küçük bir tebessüm ederek "sağol"
- Alice'nin gözünden;-
(Belirsiz bir zaman sonra)
Yine orman'a gidecektim. Suyumu ve Telefonumu alarak ormana ilerlemeye başladım.
Ormanın ilerlerinde;
Yorulmuş ve bir ağacın altında dinlenmeye başlamıştım. Biraz telefon'da dolaşırken bir gülme sesi geldi...
Evet arkadaşlar,bir bölüm daha bitti. Gececi tayfa burada mı?
Sizce gülme sesi kimden geldi?
YOU ARE READING
Düşman Kardeşler (ABİ KARDEŞ) /Devam Etmeyecek-/
FanfictionAbisinin numarasını şimdi kulanacaktı. Bu zaman sonra kulanacaktı. Acaba ne tepki verecekti? Onu unutmuş muydu? Yoksa ev yandığı zaman ölmüşmüydü? Korkarak numarayı çevirdi. Telefon çaldı. Bir zaman sonra "ben posta istemiyorum" dedi. Ben Ben bir A...
