ғᴏʀᴄᴇᴅ ᴍᴀʀʀɪᴀɢᴇ x ᴠᴋᴏᴏᴋ

:33:

Jungkook's POV

Jk: Γρήγορα Irene , θα αργήσουμε .

Κοίταξα το ρολόι και στρυφογυρισα τα μάτια μου , έχουμε αργήσει είδη αρκετά . Ξαφνικά  εμφανίστηκε μπροστά μου με ένα χαμόγελο στα χείλι .

Ι: Πως είμαι ;

Jk: Καταπληκτική όπως πάντα .

Την φίλησα απαλά στα χείλι και πήγα προς την πόρτα .

Ι: Θα αρέσω στους γονείς σου ;

Jk: Φυσικά .

Ι: Μήπως να αλλάξω ;

Jk: Όχι , έχουμε αργήσει .

Πήρε την τσάντα της και με ακολούθησε , ενώ κλείδωσε το διαμέρισμα .

[...]

Οι γονείς μου μας υποδέχτηκαν θερμά . Ο πατέρας μου φάνηκε να την συμπάθησε και η μητέρα μου δεν είπε κάτι , αλλά μπόρεσα να καταλάβω πως το χαμόγελο στα χείλι της ήταν ψεύτικο .

Μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω στην κουζίνα και εγώ έγνεψα .

JH: Είμαι αντίθετη με αυτό .

Μου ειπε απότομα και εγώ την κοίταξα απογοητευμένος . Ξέρω που θα το πάει όλο αυτό .

Jk: Πρέπει να με καταλάβεις .

JH: Ξέρεις πως εγώ θα δεχτώ μόνο τον Taehyung .

Δεν γυρίζουν όλα γύρω από τον Taehyung , πρέπει να καταλάβει πως τον ξεπέρασα .

Jk: Ξέχνα το , ξέχνα το αυτό το όνομα . Τελείωσε , πέθανε για εμένα .

JH: Jeon Jungkook ότι και να κανείς εγώ εκείνη την κοπέλα δεν θα την δεχτώ .

Συνέχισε να επιμένει εκνευρίζοντας με ακόμα πιο πολύ . Δεν καταλάβω γιατί δεν μπορεί να δεχτεί την Irene , είναι εξαιρετική σε όλα .

Jk: Και θα δεχτείς εκείνον που με παράτησε ; H Irene μπορεί να μου δώσει αυτό που δεν μπορεί εκείνος .

Εμπιστοσύνη και οικογένεια .

JH: Πρώτον εσύ ήσουν αυτός που τον παράτησε και δεύτερων ξέρω πως τον αγαπάς ακόμα . Με αυτήν απλά περνάς τον χρόνο σου και προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως τον ξεπέρασες , αλλά όχι . Ξέρω πως το πρόβλημα δεν ήταν τον παιδί , απλά ήσουν πολυ εγωιστής .

Από μέσα μου ήξερα πως η μητέρα μου είχε δίκαιο , αν τώρα μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα άλλαζα πολλά .
Εκείνη την μέρα , όταν μου είπε το τι του είχε συμβεί , θα τον έβαζα στην αγκαλιά μου και θα του έλεγα το ποσό τον αγαπάω αλλά τότε ήμουν πολύ θολωμένος και πληγωμένος ... και τώρα ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω .