Ölüm Savar • Bl | Texting [Bitti]

1.1

•T A L H A•

Anonim'in attığı konuma giderken gözlerimi gökyüzüne çektim. Bulutlar birbirinden ayrı ayrı gökyüzünde süzülüyordu.

Aklıma Anonim geldi, neden bu kadar emek sarf ediyordu? Ben bunların hiçbirine hak etmiyorum. En azından annemin dediği laflar buydu, kafamın içinde sesi yükselmeye başladı.

"Neden doğdun sen?"

"Aileye beladan başka hiçbir şey sağlamadın."

"Senden nefret ediyorum keşke ölsen."

Konuma geldiğimi fark edince kafamın içindeki uğultular yok olmuştu. Burası bir hayvan barınağıydı, orta yaşlı bir adam beni gördüğümde yanıma geldi.

"Talha sen olmalısın değil mi?"

Başımı evet anlamında salladığımda bana gelmemi işaret etti. Barınak çok uzun değildi, kedi ve köpekler kafeslerin içinde memnuniyetle yemek yiyordu.

Yavru kedilerin olduğu kafese geldiğimde dizlerimin üstüne çöküp onlara baktım. Yüzümde olan gülümsemeye engel olamayıp tatlı miyavlayışlarını dinledim.

"Sevmeden önce elini yıkarsam memnun olurum. Daha yeni gözlerini açtılar ve daha çok küçükler."

Dediğini ikiletmeden ellerimi yıkamaya gittim. Ellerimi yıkarken aklıma yine Anonim geldi. Onun hakkında bir şey bilmiyordum ama beni mutlu yapmak için her şeyi yapmaya hazır bir insan olduğunu biliyordum.

Kedilerin yanına gittiğimde ağabey bana ılık süt verdi. Bir tanesini ellerimin içine aldığımda diğerleri de gelmek istemişti. Onlara gülüp işaret parmağımı salladım.

"Hepiniz birer birer içeceksiniz."

Kediler beni takmayıp kendi aralarında savaş vermeye devam ettiler onlara daha çok güldüm ve sütlerini vermeye başladım.

Acaba adam bana yazan Anonim'i tanıyor muydu? Tabii ki de tanıyordur yoksa ismimi nerden bilsin.

"Ağabey benim ismimi söyleyen kişiyi tanıyorsun değil mi?"

Başımı evet anlamında salladı ve ağzını fermuar işareti yaptı.

"Hiçbir şeyden bahsetmeyeceğime söz verdim."

Sıkıntılı bir nefes verdim, ağabeye tekrar döndüğümde "Benim için teşekkür eder misiniz?" dedim. Adam başını memnuniyetle salladı.

Kedilere baktığımda yumuşacık tüylerinde ellerimi gezdirdim.

"Anneleri terk etmiş, onları bulduğumda ölmek üzereydiler."

Kedilere baktığımda onlarda bir anda kendimi görmüştüm. Anneleri ölüme terk etmişti. Oysaki buna hak etmemişlerdi; elimdeki kediyi kucakladım.

"Evlat gerçekten kedileri çok seviyormuşsun."

Başımı evet anlamında salladım ve ellerimdeki kediye baktım.

"Evet seviyorum."

<•>