Ölüm Savar • Bl | Texting [Bitti]

2.8

Forgive.me2:
Sana gerçek bir hikâye anlatmak istiyorum.

Ben sadece ikinci şans vermeni istiyorum.

Anonim2.x:
Ben zaten veriyorum ki şans olarak da görme.
Yanında olmak istiyorum.
Sadece ağır geldi o anlar, bunu sindirmek için zamana ihtiyacım var.
Seni yalnız bırakmayacağım.

Başımı telefondan kaldırdığımda etrafıma bakındım, Hilmi'nin arkadaşları neşeli bir şekilde konuşurken yanındaki kız Hilmi ile birlikte telefona bakıyordu. Hilmi kızın omzuna kafasını koyduğunda vücudum inanılmaz bir elektirik salgılamıştı.

Ayağımı sinirle sallarken olduğum yerde daha fazla durmadığını hissettim, bir bahane bulup yalnız kalmamız lazımdı. Ona onu bildiğimi ve ikinci şans istediğimi söyleyeceğim.

Telefonumu arka cebime koydum ve ayağa kalktım. Hilmi'nin olduğu masaya ilerlediğimde tüm gözler bana dönmüştü. Herkes bana soru soran gözlerle bakınca boğazımı temizlemeden edemedim.

"Hilmi, konuşabilir miyiz?" gözüm arkadaşlarına gittiğinde "Yalnız." diye ekledim.

Hilmi gözleri kanlı bir şekilde baktığında karnıma bir ağrı girmişti. Benim yüzümde üzgün bir ifade olmasına rağmen Hilmi gülümsemeye çalıştı ve ayağa kalktı.

Onun gerçek kimliğini bilmediğimi sanıyordu, bu yüzden 'Hilmi' olarak davranmaya başlamıştı.

"Nereye gideceğiz?"

Sesi sandığımdan daha çatlak çıkmıştı. Bileğinden tutup spor salonuna girdim. Spor salonunun deposuna girdiğimizde, burada kimsenin bizi bulamayacağına emindim.

"S-sorun ne Talha?"

İki elimi kapıya yaslayıp Hilmi'yi bedenim ile kapı arasında sıkıştırmıştım.

"T-Talha ne yapıyorsun?"

Yüzümü boynuna götürüp vanilya konusunu içime çektim.

"Hilmi... O gece neler oldu anlatmak istiyorum. Gerçi anlatmıştım ama bir de benim ağzımdan duy. Annem babama deli gibi aşıktı, deli derken mecazi anlamda demiyorum. Ona olan aşkı onu delirtti. Babam benden nefret etmezdi, hatta çok severdi. Küçükken balık tutar, yaylalarda koşardık. Ama o anneme daha fazla katlanamadı ve terk etti. Onun hakkını yiyemem, ben de o canavara katlanamıyorum."

Hilmi'ye baktığımda şaşkınlığı geçmiş olsada şu anda bulunduğumuz durumdan heyecanlandığını biliyordum.

"O gün babamın ölüm haberi eve geldiğinde çok ağladım. Onu hissedememiştim, babalık hissini tadamadan onu kaybetmiştim; sonra annem geldi. Evi benim yüzünden terk ettiğini, eğer ben olmasaydım şu an bu evde olurdu ve ölmezdi deyip başımda ölmem gerektiği ile alakalı tonlarca laf söyledi. Söylediklerinden çok etkilendim ve mantıklı düşünemedim. Odadan gitmeden önce odama haplar bıraktı. Ne olduysa o an oldu, sana mesaj attıktan sonra her şeyin farkına vardım. Tam bir salaktım, o an seni unutmuştum. Hemen pişman oldum, ambulansı arayacaktım ama annem odama tekrar girdiğinde yaptığımı anlamıştı. Telefonumu alıp beni odada yalnız bırakmıştı."

Burnum acıdığında gözyaşlarımı artık yerinde tutamıyordum.

"Bana hep gerçek kahramanın baba olduğunu söylediler ama benim gerçek kahramanın sensin."

Küçük elini kalbimin üstüne koyduğumda kalp atışının hızı onu şaşırtmış olmalıydı.

"Bu kalp senin için atıyor, Sakura. Yohiro'yu affedebilir misin?"

Hilmi'ye baktığımda gözleri dolmuş bana bakıyordu. Diğer elini yanından çekip yanağının üstüne koydu.

"Sakura, Yohiro'yla birlikte ağaç olmak istiyor."

Yüzünü bana yaklaştırdığında dudakları dudaklarının üstüne kapanmıştı.

Her hangi bir istek yoktu.

Bu masum bir öpücüktü.

Dudaklarını geri çektiğinde ellerimi ince beline sarıp sarıldım. Kafamı omzuna koyup bir süre ağladım. O ise hiçbir şey demeden sadece elini siyah saçlarıma daldırıp beni teselli ediyordu.

"Teşekkür ederim, ikinci şansı verdiğin için."

"Asıl ben teşekkür ederim, sevgili karşılıksız bırakmasının için."

<•>
2 bölüm sonra final c:

Bir sonraki bölümde smut var; çünkü olmazsa büyük bir ihtimalle linç yerim :")

Benim bir huyum var. Eğer bunları final yapmazsam her şey daha çok sıkmaya başlayacak :")

Neyse neyse kendinize çok iyi bakın. Ben de temel kavramlar test çözmeye döneyim :"(