"Ελπίζεις; Δεν ελπίζω σε τίποτα πλέον. Πολύ μάταιο. Προσπαθώ να ζω χωρίς ελπίδες."
"Εγώ ζω μόνο με αυτές. Αναπνέω ελπίδες, όχι οξυγόνο."
. * ✦ . ⁺ .
𝐁𝐞 𝐢𝐧𝐬𝐩𝐢𝐫𝐞𝐝,
𝐛𝐮𝐭 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐨𝐩𝐲.
𝐁𝐲 _𝐯𝐚𝐬𝐢𝐥𝐢𝐤𝐨𝐬 | 2020
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
I knowI took the path that you would never want for me I knowI let you down, didn't I?
[Imagine Dragons - I Bet My Life.]
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Μετά από πολλούς ηλιόλουστος μήνες ήρθε στο νησί η πρώτη μπόρα. Τέλη Αυγούστου καθώς ήταν, δεν εξέπληξε τον Μίλτο και σίγουρα δεν τον στεναχώρησε αφού λάτρευε το φθινόπωρο. Μικρός καθόταν ώρες στο παράθυρο μετρώντας τις σταγόνες που έπεφταν στο τζάμι. Αγαπούσε την φουρτούνα της θάλασσας και όταν άκουγε αστραπές δεν φοβόταν ποτέ του σε αντίθεση με τον αδερφό του.
Ο Σπύρος μικρός έτρεχε στην αγκαλιά του μπαμπά, κλείνοντας τα αυτιά του. Πίστευε πως μόνο κάτι κακό μπορεί να σημαίνει αυτός ο εκκωφαντικός ήχος. Για αυτόν οι αστραπές ήταν ένα δημιούργημα ενός κακού, θυμωμένου μάγου που παίρνει εκδίκηση, τρομάζοντας μικρά παιδάκια. Ο μπαμπάς τους όμως είχε τον τρόπο να τον καθησυχάζει παίζοντας μουσική στο πιάνο και τραγουδώντας μαζί με την μαμά.
Ο Μίλτος έβγαλε από το μυαλό του τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας και ξεφύσηξε απογοητευμένος. Ο ίδιος βρισκόταν στο μαγαζί για την βάρδια του, όταν η μητέρα του, του τηλεφώνησε για να τον ενημερώσει για κάτι δυσάρεστο σχετικά με τον Σπύρο. Ήταν φανερά απογοητευμένος με την στάση του αδερφού του και δεν ήξερε τι άλλο έπρεπε να κάνει. Είχε εξαντληθεί από την πολύωρη δουλειά και το άγχος.
