"လူနာက ကေလးမေမြးႏိုင္လို႔ ဆံုးသြားပါၿပီ
စိတ္မေကာင္းပါဘူး"
"ဗ်ာ.."
"႐ွင္.."
ဆံုး .ဆံုးၿပီ သူ ဆံုးၿပီ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ
"မ..မဟုတ္ဘူး မွတ္လား ဆရာ မွားတာ မွတ္လား
သူ အသက္ ရိွေသးတယ္မွတ္လား"
တာဝန္က် ဆရာဝန္ရဲ႕ လက္ကို ကိုင္ကာ မ်က္ရည္ေတြလည္း တသြင္သြင္ စီးက်ေနၿပီး အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေျပာေနမိသည္
မဟုတ္ပါဘူး
သူမကလည္း ေသြးပ်က္သလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဟိုအေကာင္ကတြဲေပးထားရသည္
"လူနာ xiao luhan ေယာက်ာ္းေလး ေမြးပါတယ္"
"ဟင္?"
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားရသည္
ဒါဆို ေသ သြားတာ ဘယ္သူလဲ
ထားလိုက္ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ အသက္႐ွင္ရင္ၿပီးေရာ
မ်က္ရည္ေတြ သုတ္ကာ သူနာျပဳ မေလးစီသြားကာ
"လူႀကီးေရာ ဟင္ "
"လူႀကီးေရာ ကေလးေရာ က်န္းမာပါတယ္ ခဏေနရင္ ခြဲခန္းထဲက ထုတ္မွါပါ သီးသန္႔ေဆာင္ ေျပာင္းလို႔ရပါၿပီ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမရယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ရပါတယ္ ဒါက က်မတို႔ တာဝန္ပဲ ဟာ"
သူနာျပဳမေလးလည္း ျပန္ဝင္သြားၿပီး
တေအာက့္ၾကာေတာ့ သူ႔ကို ျပန္ထုတ္လာသည္
"မင္းျပန္ေတာ့ သားေလး ႏိုးလာရင္ မင္းကိုေတြ႔ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး"
"ခင္ဗ်ားနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ၿပီးေတာ့ မသြားေပးႏိုင္ဘူး"
"ဒီတစ္ခါေတာ့ မင္းကိုေတာင္းပန္တာပါ ကေလးေမြးထားတဲ့သူက ႏိုးလာလာခ်င္း ေဒါသထြက္ရရင္
မေကာင္းဘူး ကေလးအတြက္ေရာ လူႀကီး အတြက္ပါ မေကာင္းဘူး"
"က်စ္ ၿပီးေရာ ဒါမဲ့ ေနာက္ေန ့က်ေနာ္ျပန္လာမွာ"
YOU ARE READING
ႀကိတ္ေႂကြခဲ့သည္ ⭐COMPLETED⭐
Fanfictionငါ့ အေဖက မင္းေၾကာင့္ ေသခဲ့ရလို႔ မုန္းေပမဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက မင္းကို ခ်စ္တယ္ xiao luhan ငါ့ သားေလးကို ေမြးေပးခဲ့တဲ့ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သားေလးနဲ႔ မင္းက ငါ့ဘဝ အတြက္ အရာရာပါ oh sehun က်ေနာ့္...
