Portrait In The Galleria

Kabanata 25

25

Dwayne

Sumapit ang araw nang kasal ni Kuya at lahat kami ang naka-ready na linya para sa entourage.

I was next with Guin sa linya siya ang bestman for Kuya Paul's wedding.

Sinunod namin ang allignment sa the majors. Which is si Guin, Ako, Brendon, Sean, Jayee, Justin, si Kuya Paul sana kaya lang siya ang groom, then Andrei.

Napansin ko ang pagkailang ni Guin at Julianna. Julianna is the maid of honor.

The wedding set up is so vibrant and strong because of the blue colour motif.

Hindi ko kilala ang kapartner ko dahil mula sa side ni Ate Kezaiah ang mga ito. At mas ahead pa ang edad sa amin. Mukha lang kaming mature dahil sa matatangkad kami at well built ang katawan.

The wedding bell rings and the entourage begin. Bigla akong kinabahan dahil first ko lang maging abay.

When it's my turn to walk my partner snaked her hands to my biceps.

Pagpasok ko nang venue ay bumungad sa akin ang isang blue scenery. Everything is blue shade. The attire and dresses of the guest were white and blue.

We are like in the Erandelle the kingdom of Anna and Elsa.

Nilibot ko ang aking paningin at nakita ko ang mangilan-ilan na pamilyar na mukha.

Mga coleagues niya atta ito at mga dating schoolmates. On the other side ay nakita ko sila Jobelle, Allyssa, Janelle, KC at Ellen.

Naghahagikgikan sila habang tinitignan ang mga boys. Sadness creeped in to my heart.

I wish she was here so that someone might cheer with me in this entourage.

Nang makapasok na ang lahat ay biglang lumapit sa akin ni Brendon.

I look at him and give him a strange sight. Nagpipigil kasi ito nang tawa.

I look at the boys behind him dahil halatang nagpipigil din sila nang tawa.

"What's with the laugh?" I asked.

"Tignan mo si Guin, kanina pa pinagpapawisan akala mo siya yung ikakasal." At impit niyang tawa.

I look at Guin at ga-butil-butil ang pawis niya kahit anong punas niya.

All of a sudden ay nag-bago ang music at bumukas ang curtain na pinang-galingan namin kanina.

Then the bride revealed herself. Ate Kezaiah was so beautiful in white wedding dress.

I look to Kuya Paul and he is so good looking to his prince charming attire.

Naglabas ito nang panyo at bahagyan itong nagpunas nang luha. Lumingon ako kay Julianna at tumitingala ito dahil naluluha na rin siya sa mga tagpo.

Maya-maya pa ay napansin kong inabutan siya ni Guin nang panyo. Kinuha niya ito at pinunasan ang manaka-nakang luha.

Nang matapos ang wedding ceremony ay tumuloy na kami sa reception.

May table na exclusive na para amin and with the girls. Nasa part na nang message and program at tumatawa sila sa bawat kalokohan na sinasabi nila patungkol kay Ate Kezaiah at Kuya Paul.

Nag salita rin kami isa-isa para sakanya at mas lalong napuno iyon nang nagikhikan.

We offered some special numbers. Kinantahan namin siya nang Kahit Maputi Na Ang Buhok Ko. Siya kasi ang pinakamatanda sa amin.

Nang tumagal ay nag-lipat lipat at nang upuan ang boys at nandun na sila sa upuan nang mga girls.

Naka-akbay si Sean kay Allyssa, habang magkahawak naman nang kamay si Justin at KC, Jayvee at Janelle.

Sa kinalalagyan nang juice punch ay nandoon si Guin at Julianna. Tahimik lang si Andrei habang nakatutok sa cellphone katabi si Ellen sa aming table.

Maya-maya pa ay naramdaman kong may umakbay sa akin. I look to him and it was Kuya Paul.

"Darating ka rin diyan." Sabi niya sa akin.

I smirked and removed his amrs around me.

"Hindi naman ako naiingit" I said.

"Nalulungkot?" He guess

I nod for agreement. I took a sip to my wine and stand up.

"Hey! Don't drink too much. May after party pa tayo mamaya." He warned me.

"I know." I said and walk towards the table.

Nang matapos ang event ay hinatid na nila ang mga girls sa kanilang hotel room.

Nauna na akong pumunta sa private pool kung saan magaganap ang after party.

Umupo ako sa isang upuan na made of rattan fiber. May ilaw naman sa paligid ngunit mas malakas ang liwanag nang buwan.

I dipped my self into the water and float there freely. Two days after this day aalis na ako.

I closed my eyes and say a little prayer.

"Please take good care of her." I uttered.

Malayo palang ay naririnig ko na ang sigawan nang mga boys. From free float ay umayos ako para makita sila.

Buhat-buhat nila si Kuya Paul na akala mo ay trophy na napanalunan. At nang makarating sa edge nang pool ay inihagis nila ito.

Laughing sound echoed in the place.

After awhile ay pumunta kami sa isang round table at nagbukas nang wine.

"For the newly wed to one of DGM." sigaw ni Brendon "CHEERS!"

"CHEERS!" we respond and let our glasses hit each others.

"For Dwayne for chasing his dreams to America." sabi ulit ni Brendon. "CHEERS!"

"CHEERS!" sigaw nila at nang mapagtantong wala na palang laman yung mga baso.

"Tangek! Wala nang laman." Reklamo ni Sean.

"Nagpa-uto naman kayo?" He chuckled.

"Gageks ka talaga." Sa Justin.

We all laughed.

Silence overpowered us maya-maya pa ay naririnig ko ang pag-sobs ni Brendon.

"Hoy! Ano yan?" Sigaw ni Justin kay Brendon.

"Sa inuman may batas, na bawal umiyak pag nalalasing." Sabi ni Sean.

At nagtawanan kaming lahat.

"Ma-m-imiss kita Dwayne" putol-putol niyang sabi.

Inakbayan ko ito at niyakap ang gamit ang isang kamay.

"Bagtit! Hindi ako mamatay, mangi-ngibang ba-nsa lang." My voice cracked.

Well! I can't deny it, talagang naiiyak na rin ako.

Maya-maya pa ay nakarinig na ako nang magkakaibang sobs. I look around and saw the boys trying to stop their cries.

Without further a do, tumayo kami at nag-group hug. Boys are sentimental too kung alam nyo lang.

"Ang alam ko kasal ko ito at hindi send-off party ni Dee." Reklamo ni Kuya Paul.

We laughed over our tears.

The following days ay nasa airport na kami. Mom and dad and ate decided to come as well. I gave them a big hug and before they I leave Mom request a group photo kaming mga boys.

We put smile on our face dahil for sure ay mailalagay na naman ito ni Kuya Paul sa penthouse.

I look at them and did our shakeshand just like the old times.

"DGM lang malakas" I shouted.

"DGM lang matatag." They shouted back.

I waved my hands and walk inside the airport.

I turned around and look at them outside the glass wall. And I saw them waving with smile and few tears in their eyes.

THE END