Bölüm 11.
"Benim beklediğim aşk başka!O,bütün mantıkların dışında,tarifi imkânsız ve mahiyeti bilinmeyen bir şey.Sevmek ve hoşlanmak başka, istemek,bütün ruhuyla,bütün vücuduyla,her şeyiyle istemek başka...Aşk bence istemektir. Mukavemet edilmez bir istemek!"
İç çekerek, elimde ki kitabın kapağını kapatıp yerine koyarken düşündüm.
Ben Asafı istiyordum, çok istiyordum. Bütün ruhunu, vücudunu, her şeyini.
Aklıma günler önce onların evinde olanlar geldi.Durmak çok zor demişti. O da beni istiyordu. Ama sadece tensel bir çekim miydi bu yaşadıklarımız onun gözünde emin olamıyordum.
Bu kadar kısa sürede beni sevip aşık olmasını beklemiyordum.
Ama korkuyordum.
Ya sevemezse beni diye.
İyiydik.
Bu geçen iki haftada gayet iyiydik.
Bu iki haftada finallerimi vermiş ve okulum tatildi.
Bir süre rahat bir nefes alacağımı bilmek beni aşırı mutlu ediyordu.
Ve yarın ablamın nişanı vardı. Ben finallerim için, ailem nişan telaşı ile koşturmuştu bu iki haftada.
Sonuç olarak küçük bir yer tutulmuş akrabalar , komşular davet edilmişti.
Aslında ablam evde küçük bir şey yapmanın mantıklı olduğunu söylese de annem onu çağırmazsak ayıp olur diye diye işi eve sığamayacağımız noktaya getirmişti.
Bir kaç gün önce teyzemler ve amcalar da şehir dışından gelmiş burada ki başka akrabalarda kalıyorlardı.
Yarın yorucu bir gün olacaktı. Şimdiden daralmıştım.
Finallerimi bahane ederek bu nişan koşturmacasında pek bulunmamıştım.
Hatta işime gelmişti bu durum. Bu sayede Asaf ile daha çok zaman geçirme fırsatı bulabilmiştim. Bu sürede yeniden evine gitmiştim. Hatta bana ders bile çalıştırmıştı. Bu durum bana kendimi o an için küçük bir çocuk gibi hissettirse de , onu izlemekten fırsat bulduğum anlarda da onu dinlemiştim. Tabiki de anlattıklarını dinlemeyip onu izlediğimi fark etmişti.
Kısaca iyiydi, her şey çok güzel gidiyordu Asafla, ve ben bozulmasından deli gibi korkuyordum.
Odamdan çıkıp hem Nehiri hemde sevdiğim adamı görebilmek için onlara gitmeye karar verdim. Anneme haber verdikten sonra evden çıkıp Asafların evinin zilini çaldım.
Kapıyı açan Semra teyze oldu.
"Gel kızım, hoş geldin" ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçerken ona gülümsedim.
"Hoşbuldum Semra teyze, nasılsın?" Dedim.
"İyiyim, kızım sen nasılsın?"
"İyiyim" Salonda oturan Orhan amcaya da selam verip Nehirin odasına çıktım. Asaf hala işten gelmemişti sanırım.
STAI LEGGENDO
Seninim Son Kez (Düzenleniyor)
Romanzi rosa / ChickLit"Bak ulan bana!" Diye bağırdığında komodinin üzerindeki su bardağını yere fırlattı ve bardak tıpkı benim kalbim gibi gözümün önünde parçalara ayrıldı. "Gözümün içine bak ve öyle sensiz nefes almak istiyorum de!" Boğazı yırtılırcasına bağırırken ben...
