One sided love and Friendship is destroyed

1.9K 207 8
                                    

Zawgyi

အရိပ္တစ္ခုသူမကိုယ္ေပၚက်လာၿပီး စကားသံတစ္ခုကိုသူမၾကားလိုက္ရတယ္။

" ေတာ္ေလာက္ၿပီ Grace "

သူမေရွ႕ကသူကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး ဘာမွမတုံ႕ျပန္ခဲ့။ သူမကိုယ္ေပၚလႊားလိုက္တဲ့ကုတ္အက်ီတစ္ခု။

"အိမ္ျပန္ရေအာင္ "

ညင္သာတဲ့စကားသံ။ အိမ္။

" အိမ္မရွိဘူး "

သူမဆက္လက္မငိုေႂကြးနိုင္ေတာ့။ ေခါင္းထဲမွာ ဗလာ ။ ကမ္းလိုက္တဲ့လက္တစ္စုံကို သူမ မဆုပ္ကိုင္နိုင္ေတာ့။

"သိပ္ၾကာေနၿပီ မင္းဒီမွာထိုင္ေနတာ "

" ဘယ္ထဲကရွိေနတာလဲ"

မိုးေရက်သံၿပီးေတာ့ ညည္းတြားသံနဲ႕တူတဲ့ေလတိုးသံ။

"ကားမွတ္တိုင္ထဲက ကိုယ္ေတြ႕လိုက္လို႔ "

" ဘာ့ေၾကာင့္မတားခဲ့တာလဲ "

" မင္းကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းရမဲ့ကိစၥမလို႔ "

သူမလဲ သိေနတဲ့ကိစၥေပမဲ့ ေဘးကသူတစ္ေယာက္က ထုတ္ေျပာလိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္တုန္လႈပ္သြားတာေတာ့အမွန္ဘဲ။

" ဂ်ီအမ္က ဘာသိလို႔လဲ "

တိတ္ဆိတ္သြားမႈ တစ္ခု။ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား အျပန္အလွန္မေျပာျဖစ္ေတာ့။ တေတာက္ေတာက္က်ေနတဲ့မိုးေရေတြကိုၾကည့္ေနဆဲမွ အနည္းငယ္စိတ္သက္သာရာရလာသလိုလို။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေဘးမွာထိုင္ေပးေနတာဟာ စိတ္ကိုလုံၿခဳံႏြေးေထြးေစမယ္လို႔ သူမ မထင္မိခဲ့ဘူး။

တစ္ေယာက္ထဲရွိေနတယ္လို႔ခံစားရေစၿပီး တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ေၾကာက္လန့္မႈေတြ ေပ်ာက္သြားသလိုမ်ိဳး။

" ကြၽန္မအသက္ ၁၃ႏွစ္ အခ်စ္လို႔သတ္မွတ္ဖို႔ေစာေနေပမဲ့ ဆရာ့ကို သေဘာက်ခဲ့တယ္"

ပူႏြေးတဲ့မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းက ပါးျပင္ေပၚ တလိမ့္လိမ့္က်ဆင္းၿပီး ခဏအၾကာမွာ ေအးစက္သြားျပန္တယ္။ သူမအသံက တိမ္တိမ္ေလး ၾကားတယ္ဆို႐ုံေလး။

" ကြၽန္မအသက္ ၁၆ ဆရာနဲ႕ နီးစပ္ဖို႔ တကၠသိုလ္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္"

One sided love is not loveWhere stories live. Discover now