Thorns of Roses

Chapter 9

Chapter 9

I closed my eyes as the Angelus prayer started. Tahimik akong huminto sa paglalakad at tumungo. Ang init na nagmumula sa sinag ng araw sa gitna ng quadrangle ay hindi tininag ang kapwa kong estudyanteng naglalakad. A moment of peaceful silence enveloped the whole school.

"Through the same Christ Our Lord. Amen."

Dinilat ko ang aking mata matapos ang prayer at sinulong ang kalakihan ng quadrangle. Chattering is now already evident. Mabilis ang pintig ng puso ko at tagaktak din ang aking pawis. Patungong cafeteria, dumiretso ako. 

The smell of different dishes filled my nose, not long enough, nakita ko ang kumakaway na si Jace na may malaking ngisi.

I sat down and stared at the ordered food in front of me; Barbeque chicken with rice and pickled papaya. My mouth immediately watered. Salamat sa libre ni Renz.

"Sa tingin mo siya ang may gawa noon?" Arn started.

Kumuha ang katabi kong Si Hugh ng panyo at pinunasan ang basa kong leeg at noo. He then pulled my hair into a bun bago umusog nang kaunti para pagbigyan akong kumain. Madalas niyang gawin iyon. I smiled widely at him and began eating.

Tahimik akong ngumuya at tumango bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Arn. I don't have the energy to speak much, gutom ako.

"I mean, kapag ako ang tatanungin siya kaagad ang una kong iisipin. Ramdam naman ng lahat kung gaano siya ka-competetive kay AC." Brain added.

Uminom ako ng tubig matapos lumunok. Ang kaninang gutom ay nawawala dahil sa kanilang usapan.

Nahuli akong dumating dahil sa nanggaling pa akong faculty, sa opisina ni Mr. Alfredo. Hindi ko matanggap na bumagsak ako sa major homework niya.

Pagod kami after training ng ROTC nang may iniabot siyang bundle of papers kay Arn. It was our homework that was passed yesterday, Friday. Noong nakita ko ang aking score ay hindi ko matanggap.

Hindi ko matanggap dahil hindi katanggap tanggap. Yesterday, before Mr. Alfredo's class started, Josh borrowed my homework. Hindi ako nagdalawang isip na ibigay ito dahil lagi niya naman iyong ginagawa. When Mr. Alfredo came and collected it, si Josh na rin ang nagpasa sa kanya ng aking gawa.

Soon as my work landed on my hands after checking, I cannot fully comprehend that I received way lower than half of the score. Halatang binura ang mga sagot ko at pinagpyestahan ang gawa ko.

"I'm just disappointed, kaya ko namang bawiin iyon. But the fact that Josh stoop that low to get on me, iyon ang hindi ko matanggap." Sagot ko.

I get that he is a scholar and he needs to maintain his grades. Pero hindi niya naman ako kailangang hilahin pababa para mapanatili ang pagiging scholar niya. Calla is also a scholar of the same program but never in my life that she showed any signs of competition amongst her colleague. I guess nasa tao talaga iyon.

"What should we do then?" Si Jace na seryosong tumingin sa akin. Umiling ako at pinagpatuloy ang pagkain.

I've learned my lesson. In no way I am going to lend him my notes, or any other thing academically related. Mas madaling umiwas kaysa makipag-away. Malakas lang ako sa trashtalk-an pero kapag totoong away na ang usapan, tumitiklop pa rin ako.

Umiling ako at ngumiti bilang sagot sa tanong ni Renz. Tumango na lamang sila at nanahimik kahit pakiramdam ko'y hindi sila sang-ayon.

Natapos ang huli kong klase nang nakarecieve ako ng text mula kay Sir.

Crushie:

'R u bc?'

Nagsalubong ang kilay ko. Ano raw?