EVDE KALMIŞ (BİTTİ)

ÖZEL BÖLÜM 3

Efe ile bir bankta oturmuştuk.O olaydan sonra aradan yıllar geçmişti Efe'yi en son mahkemede görmüştüm.Eskisinden çok daha iyi bir durumdaydı sanırım kendisine bakmıştı.

"Ee peki neden bu kadar yıl sonra beni bulup karşıma çıktın.Yaptıkların için pişman olup özürdilemeye mi geldin ?"

Şaşırmış bri ifadeyle yüzüme baktı.Sonra oturduğumuz bankta biraz daha yayıldı "Ha yok yaptığım hiçbir şey için pişman değilim.Gene olsa inan aynısını yapardım."

"O zaman niye karşıma çıktın çocuk, manyak mısın psikopat mı ? Ben gidiyorum."

"Tesadüf eseri karşılastık Fatoş.Seni bulmak için falan uğraşmadım, sadece yolda gördüm acelen var gibi duruyordu iyilik yapmak istedim." 

"Bana iyilik yapma Efe ,iyilik tanrısı değilsin.Biliyorsun son yaptığından sonra hapishaneyi boyladım."

"Ha ,o olay tabi başrol kızımız zor duruma düşürüldü kötü kız tarafından.Sonra yakışıklı iyi oğlanımız başrolü kurtardı mutlu son demi " hafif dalga geçer gibi sırıttı

"Ne ne diyorsun sen ,Efe iyi değilsin bence konuşma burada bitsin."

"Fatoş peki hiç hikayenin diğer tarafından baktın mı olaylara o kötü kızın ,ya da benim.Handeyi o kadar çok seviyordum ki nefes almak kadar.Sen hiç iliklerine kadar birini özledin mi Fatoş, ben özledim onun bir gülümsemesine dünyaları verirdim.Işte o mutlu olsun diye ondan vazgeçip onun Levent ile olmasına bile dayanırdım.Ama Levent ne yaptı onunla oynadı sonra bir paçavra gibi fırlattı."

"Hayır ,Levent asla onunla oynamadı.Ikimizde  biliyoruz ki Hande hastaydı Efe onun mantıklı konuştuğunu düşünüp böyle bir yargıya nasıl varırsın ?"

"İşte fırlattıktan sonrada yeni oyuncağı sensin.Sen Levent'i tanıdığını düşünüyorsun ama hiç tanımıyorsun."

"Oğlum, 2 tane çocuğum var ondan.Daha tanımak için ne yapabilirim." Efe ayağa kalktı

"Yüz ifadenden anladım tereddütlü konuşuyorsun.Aklın biraz karışık ,Levent hakkında bir şeylerden süphelenmişsin çok geçmez gerçek yüzünü anlarsın.Hande'den sıkılıp nasıl sana döndüyse,senden de sıkılıp başkasına niye dönmesin.Neyse ben hastaneye Hande'nin yanına gidiyorum belki bi 6 yıl sonra yine karşılaşırız Fatoş"

"Ama bilinci yerinde değil ki yani öyle diyolar seni tanımaz zaten."

"Olsun ben onu tanıyorum" diyerek göz kırpıp uzaklaştı.

Şimdi ayvayı yedin işte Fatoş.Kafam Suriye'nin iç işlerinden daha çok karışmıştı.Ne yapacaktım ben , 6 yıllık kocama güvenmek istiyordum ama telefonuna gelen mesaj ,hareketleri...Bunların hepsi beni şüpheye düşürüyordu.

Bir sonraki otobüse binip eve gitmiştim.Kapıyı anahtarla açmaya çalışırken Levent kapıyı açmıştı.Suratı resmen beton gibiydi ve somurtuyordu.

"Bugün benim neyim vardı Fatoş ,ek mesaim senin ne yapman gerekiyordu ,çocukları alman ama ne yaptın almadın.Senin 2 tane çocuğun var ,bu başıboş hareketlerinden ne zaman vazgeçiceksin artık ? "

"Dur bi sakin ol şampiyon.Bugün benim günüm değildi ki senin günün buzdolabının üstüne astığım tabloya bakmadın mı ?" 

Levent "Tablo mu cidden savunman bu mu ? "

"Benim başıboş hareketlerim varmış ne zaman bu şekilde davrandığımı gördün.Çocuklarıma da gayet iyi bakıyorum gel Veli yüzünü yıkayalım çikolata olmuş her yerin "

Ali "Anne benim ismim Ali,sürekli aynısını yapıyorsun ya" 

"Ne biliyim oğlum ikinizde birbirinize benziyorsunuz."