sarmaşık | bxb

on sekiz

Hazal: Barış

Olum saatlerdir sesin çıkmıyor korkmaya başladım

En son "Kaana bir şey olmuş" dedin sonra kayboldun ortalıktan

Noldu anlat artık

Barış: Onu sahilde tek başınayken buldum

Elleri kan içindeydi

Rengi atmıştı. Boş bakışlarla denize bakıyordu

Ne yapacağımı bilemedim

Tuttum kolundan eve getirdim

Duş aldı

Uzun süre de çıkmadı içeriden

Yatıyor şimdi. Benim yatağımda yatmasını söyledim, "ben çekyatta yatarım" dedim ama kabul etmedi

Çekyatı açtım orada uyuyor şu an

Hazal: Ne

Dalga mı geçiyorsun

Barış: Geçmiyorum Hazal

Tamam boş yapan bi insanım ama dalga geçmiyorum bu sefer

Hazal: Ne olduğunu anlattı mı sana

Barış: Anlattı

Hazal: Ne olmuş

Barış: Söylemem

Hazal: Neden 

Barış: İsterse kendisi anlatır

Kendi kafama göre anlatabileceğim bir şey değil

Bana bile çok zor anlattı zaten

Hazal: "Bana bile" derken

Barış: Bir de işin o tarafı var

Bugün bir şeyler daha oldu

Hazal: ŞUNLARIN HEPSİNİ TEK SEFERDE ANLATACAK MISIN YOKSA EVİNE GELİP BASKIN MI YAPAYIM BARIŞ?

Barış: Üstüme gelme Hazal

Modumda değilim

Hazal: Barış

Seni ilk defa böyle görüyorum

Cidden korkmaya başladım

Barış: Tamam sorun yok

Halledeceğim ben

Hazal: İçimden bir ses ağladığını söylüyor

Barış: Evet

Onu çekyata yatırdıktan sonra odama kapandım, oturup çocuklar gibi salya sümük ağladım

İçim gitti onu öyle görünce

Anlamıyorum Hazal

Onun kadar iyi kalpli, içi güzel bir insana kim kötülük yapabilir

Ben saçlarına dokunmaya bile kıyamazken kim yapabilir anlamıyorum

Zaten yeterince zorluk yaşamış hayatı boyunca

Yaşadığı her şeyle başa çıkmış

Ama bu son olan şey

Of kafayı yiyeceğim sanırım

Hazal: Tamam zorlamayacağım anlat diye

Ama en azından biraz olsun ne olduğunu söyle

Barış: Söyleyebileceğim kadarını söyledim Hazal

Zaten kimseye güvenmiyor. Bana da zar zor söyledi