Virginity For Sale

CHAPTER TWENTY FIVE

—

KYRIE heaved a deep sigh as she watched Altaire talking to someone. Kasalukuyan itong nasa labas nang sasakyan. Queen. That's the name of the person he's talking with now.

Hindi niya alam but she sensed something that is suspicious. Roon niya naalalang may tinukoy si Zack noon na Queen ang pangalan. Maybe that was her?

Pero ang curious siya ay bakit kailangan pang bumaba ni Altaire para lang kausapin ito ng hindi niya naririnig. Oh well... Baka nakakalimutan niyang it's his privacy. Bakit kailangan niya pang magtaka roon.

She just couldn't help it though.

Sino si Queen? He told her he's courting but there's Queen na parang may something. The way how she remembers his face hardened with worry earlier confused her even.

Pinagtuunan niya nang pansin ngayon si Altaire na kabababa lang ng cellphone at kasalukuyang naglalakad na papunta sa sasakyan.

Her lips turned in a grim line as she seen the usual face he has when he's too serious or a bit of preoccupied. Well, sa pagkakaalam niya simula ng napapansin niya sa mga naging reaksiyon nito noon.

“It's already past four. You hungry or something? ” tanong nito ng makapasok.

Nilingon niya ito. Napatikhim siya.

“Busog pa ako. ”

Tumango ito. Nakita niya ang pagdila nito sa ibabang labi bago nagsimulang magmaniobra ng sasakyan para tumulak.

“I'll buy something when we reach the Small City on the way there. ”

“Hindi na. Ang laki na ng utang ko sa iyo. ” tunog pinal iyon.

Kahit na sabihin niyang nanliligaw ito hindi ibig sabihin na pababayaan niyang gumastos ito. It's too much! And what's with the word? Tinatanggap niya na nanliligaw na nga ito?

When obviously there's that Queen. Who knows kung kaano-ano niya ito. Especially when she remembered how Zack emphasized something when he said that he'll leave it to Queen. It was like there's something Zack has putted in it.

She heard him sighed. Come on, Kyrie! What's with it? You told yourself you're not gonna get serious about him courting you. What's with the bother?

Kung isipin niya na lang ang Mama niya ngayon at ang kaibigang hindi pa nagrereply at parang walang balak talaga na kausapin siya. May pa-final pa siyang naiisip when, now, hindi niya maiwasang isipin ang Queen na iyon.

“I'm not asking you to pay me. I did this because I want to. ”

Yeah, whatever.

Ibinaling niya ang sarili sa labas. Napansin niya ang pagsisimulang kulay kahel ng langit. Nagulat siya nang bumaba ang bintana. Hindi niya na nilingon si Altaire dahil tiyak niyang ito ang nagbukas nun.

The wind that touches her face made her heart flipped into relaxation. Ang sarap sa pakiramdam habang dinadama niya ang pag-ihip ng hangin at ang paglipad ng kanyang buhok.

Ito ang pangarap niya. Araw-araw na maranasan ang ganitong klaseng pakiramdam. Iyong wala siyang aalalahanin.

Hindi na siya umimik pa pagkatapos. She didn't want to argue dahil alam niyang may final na sagot si Altaire sa mga sasabihin niya. Mas gusto niya nalang namnamin ang hangin sa ganitong hindi na mainit katulad ng kanina.

Ilang kilometro ang naging byahe na ninamnam niya ang ganun. Kalaunan nun ay namataan niya na ang nag-iisang sky walk papasok sa Small City.

Wait. Paano nga nito nalaman na may Small City na madadaanan bago makapunta sa Small Town?