11 {Duygusal}

1.5K 67 32
                                    

Yapacaklarından korkuyordum. Ama çekeceğim kaderim diye kendimi avuttum. Taehyung beni içeri iterek cebinden para çıkarmıştı. Ve Min Sung a verdi. Şok olmuştum, beni para için satmıştı. Beni? Hemde siktiğimin parası için.

Cidden bu kadar mı değersizdim?
Düşüncelerimi bir köşeye atıp bana doğru gelen Taehyung'a bakmaya başladım.

Ne yalan söyliyim korkuyordum bana yapacaklarından. Sonunda dibime gelmiş ve yanıma oturmuştu.

"Neden yaptın bunu?"

Hiç bir şey demedim, yani diyemedim.

"HA! neden bunu bana yaptın? Ben senin için burda ölürken hatta kahrolurken sen benden kaçıyorsun?!"

"Ben şey"

"Sen ne? 1 KERE BİLE SEVEMEDİN Mİ BENİ? Seni nasıl sevdiğimi anlamıyor musun? Senin için hayatımı verebiliceğemi bilmiyor musun?"

Bunları ağlayarak söylüyordu.
Biraz üzülmüş ve pişman olmuştum.
Ama belli etmek istemiyordum.

"Ama beni sevseydin benimle İNSAN gibi konuşurdun! Belki sana bir şans verirdim! Seni sevmeyi inan denedim hemde çok denedim. Ama olmuyor Taehyung. Olmuyor. Yapamıyorum."

"Neden? Ben rezalet bir insan mıyım? Bende olmayan ama diyer insanlarda olan ne var Jungkook? Söylesene?"

"Sorun sende değil, bende. Cidden Taehyung cidden bu böyle"

"Sorun bende değil sende demek ha?"

"Evet"

"Peki o zaman"

Dedi ve kapıya doğru gitti, ardından kapıyı açtı ve

"O zaman sana şans veriyorum git"

"Ne?"

"İstediğin gitmekti. Al işte git, İş dışında göruşmiycez hatta şirketi başkasına devrediyorum beni bir daha asla görmeyeceksin"

Sadece baka kalmıştım öyle ona.

" Hadi istediğin bu değilmiydi"

Hepsini ağlayarak söylüyordu. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum. Ama gitmekte istiyordum. Yanına gittim ve

"Hoşçakal"

diyip dışarı bir adım attım. İkinci adımı atacaktım ki, yapamıyordum. Cidden gidemiyordum. Gitme diyordu kalbim ama beynim ise git diyordu. Hangisine inanacaktım ki şimdi? Ne yapmalıydım? Kalbimi mi dinlemeliydim yoksa Beynimi mi?

İşte o zaman gözümden bir yaş gelmişti. Ve Taehyung'a dönmüştüm.

"Gitsene. Bıraksana beni sana muhtaç yine. Yine ateşler içinde yandır beni. HADİ GİTSE-"

Onu susturan şey benim dudaklarımdı. Onun dudaklarını kendi dudaklarıma mühürlemiştim.
Karşılık vermeye başlamıştı. Gözyaşlarımız hareket eden dudaklarımıza süzülürken hala öpuşuyorduk.

Fakat öpuşmeyi başlatan bendim. Ama ona 1 gram bile aşık hissetmiyordum. Neden? Böyle olduğunda dahada kararsız kalıyordum.

Çok çarem vardı fakat ben çareler içinde çaresiz kalmıştım...



Bu bölüm içime cidden sindi😄 Umarım sizde beğenmişsinizdir❤️ Oylarınızı lütfen eksik etmeyin aşklar❤️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu bölüm içime cidden sindi😄 Umarım sizde beğenmişsinizdir❤️ Oylarınızı lütfen eksik etmeyin aşklar❤️

Bye❤️

Sana ihtiyacım var\\TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin