R U I N E D (MarriageSeries#2) -COMPLETED

KABANATA 5

Halos magkandadapa ako sa paglalakad makalabas lang ng bar. Hindi ko pa nararating ang sasakyan ko nang may malakas na pwersang humila sa akin at saka ako kinaladkad.

Sisigaw na sana ako ngunit natigilan nang napagtantong si Daevon ang may hila-hila sa akin.

Hindi ba at nakikipagmake out pa ito kanina?

I was back in reverie when he stopped at basta nalang akong ipinasok sa sasakyan niya.

"YAH! WHAT THE FVCK ARE YOU DOING?!" I shouted and glared at him.

Nagulat ako nang bigla niya akong halikan at kagatin ang ibabang labi ko bago kumawala.

He smirked at my reaction. "I'm not going to let you drive. Ayoko pang mabyudo ng maaga." he said and smile bago isinara ang pinto. I saw him walking in the driver seat at nang nakapasok na nga siya ay doon ko siya pinaghahampas.

"You mother fvckin asshole! How dare you kissed me after kissing another girl?! Paano kung may aids yon?!" inis at daretyo kong sigaw habang pinaghahampas siya. Panay naman ang salag niya habang umaaray.

Natigil lang ako sa paghampas nang hulihin niya ang dalawang kamay ko at mahigpit na hinawakan. I gave him a death glare pero sa halip na matakot o mahiya ay talagang nagawa niya pang palihim na ngumiti.

As if I didn't see it!

He licked his lips bago namumungay na tumingin sa akin. "I'm sorry hindi ko ineexpect na hahalikan niya ako basta" he explained.

I instantly rolled my eyes. "Oh come on, wag kang magsalita na para bang hindi ka babaero. Obvious naman na kilala ka nun at ganun ang gawain niyo dati kaya ginawa niya yun." I said hiding my sarcasm and looked outside.

I heard him sigh bago ako marahang binitawan. He started the engine and drive.

"Yes I am, I admit it. Pero dati iyon hindi na ngayon because now, I'm all yours baby. Exclusively yours." He said emphasizing the last words.

"Na ol" simpleng sabi ko at pinaikutan siya ng mata.

Muli kong naramdaman ang epekto ng alak sa sistema ko kaya naman sumandal ako sa upuan ng kotse at pumikit.

"Should I take you home?" he asked.

Sa tanong niyang iyon ay bigla ko nalang naramdaman na gusto kong pumunta sa isang lugar.

"Just drive I'll tell you the direction. And please don't talk to me." I mumbled and looked on the way.

Hindi naman siya umimik pa.

I'll take it as a yes.

Tulad ng sinabi ko ay itinuro ko sa kanya ang daan ng gusto kong puntahan. Halos isang oras ang nakalipas nang marating namin iyon. Kusang akong bumaba ng sasakyan at awtomatikong ibinuka ang aking mga kamay.

I shut my eyes and feel the cold breeze. Slowly I opened my eyes, city lights welcomed my sight as the stars glow above the sky.

"I didn't know there such a place like this" I heard him mumbled as I feel his presence beside me.

Hindi ko rin alam until we found this place.

Mapait akong ngumiti at pinagmasdan ang paligid.

Parang dati lang kada may libreng oras kaming dalawa ay dito kami tumatambay sa bundok na ito kung saan nakikita namin ang buong lungsod. Kahit chichiriya at inumin lang ayos na basta magkasama kaming dalawa.

Naglakad ako sa malimit naming pwestuhan na puno at saka naupo. Gusto kong matawa dahil sa paglipas ng dalawang taon ay muli ko itong pinuntahan.

Sa totoo lang nalilito narin ako sa sarili ko. Hindi ko alam kung nagkakaganito ba ako dahil mahal ko pa siya o dahil hindi ko parin alam kung bakit at paano niya nagawa sa akin ang bagay na iyon. Because seriously ramdam kong mahal niya ako, ramdam ko iyon kaya masakit sa akin nang sabihin niya sa harap ko na mahal niya ang bestfriend niya.