Chapter 6

123 15 15
                                    

"Uhm, excuse me? Baka gusto mo akong papasukin sa sarili ko'ng kotse?" tinaasan ko siya ng kilay.

He looked at me, nerviousness was visible in his face. "A-ano may hihingiin lang sana ako?" he asked, sounding unsure.

"What?" I didn't mean to sound so mean but by the way I talked, I know I was. Nagmamadali na kasi ako, baka matagalan ako papunta sa school ni Alina. Baka traffic, I don't know what inconvinience I'll face on the way there.

"Can I have your number?" mahina niya g tanong. Napabuntong hininga naman ako. "Para ano, u-uh kapag uuwi ka agad masabi mo rin sa akin para hindi kita hanapin," dagdag niya.

Tumango na man ako. "Just get my number from Vee, I'm in a hurry Drake, so if you don't mind," tinuro ko ang pinto ng kotse ko.

"A-ay sorry," binuksan niya ang pinto. "Ingat Callie!" sabi niya nang pumasok ako.

That was the first time he called me 'Callie'. Well, that's my nickname and only my close friends and family can call me that because I don't let strangers call me by my nickname.

Well, I think I can call Drake my friend, and also Theo.

"Say hi to Alina for me!" narinig ko'ng sabi ni Vee kaya pinandilatan ko siya ng mata.

Nag peace sign na man siya pero hindi ko na lang pinansin at inandar na ang kotse ko.

Nag backing ako, buti't hindi ako nahirapan. Binaba ko ang bintana ng kotse ko at kumaway sa kanila.

On the way to Alina's school, buti at hindi traffic at nakarating ako five minutes past three. Natext ko na si mama na ako ang susundo.

"Baby, sorry mommy's late," bungad ko sa anak ko, naghihintay lang sila sa waiting shed.

"It's okay mommy, my friend is still here," tinuro niya ang kaklase niya, ngayon ko lang siya napansin do'n. Bumeso muna ako kay mama at hinarap ulit si Alina.

"Wala pa ang sundo niya?" I asked.

Umiling ang anak ko, "wala pa, mommy."

"Do you want us to wait for her? Para hindi siya maiwan mag-isa rito?"

"Really mommy? You'll do that?" nakangiting tanong ng anak ko, tumango na man ako.

"Thank you po," malumanay na sabi no'ng kaibigan ni Alina. Siya 'yong nakita ko'ng bata na kasama ni Alina no'ng first day of school.

"No problem," sabi ko. Ayaw ko rin kasing iwan mag-isa rito ang bata dahil baka kung ano'ng mangyari.

"Ay! I forgot, mommy this is Thalia," pagpapakalilala niya sa akin sa bata. "Thalia this is my mommy!"

"Nice meeting you po," she smiled at me. Ang hinhin ng boses niya, but her facial features weren't as soft as her voice.

Mapupungay ang kanyang mga mata, her nose is small pero matangos 'yon and her little plumped lip. Her jaw was also really nice parang formed na talaga siya, and she's not morena, she's also not that white. Nasa gitna lang.

"Nice meeting you too," I smiled.

Kinuha ko muna ang cellphone ko dahil nag-uusap na si Thalia at Alina.

Ang cute nilang dalawa.

"Baby, can I take a picture of you and your friend?" I asked.

She looked at me, "sure mommy!" inayos niya muna ang buhok niya bago mag smile at tumingin sa camera. Her friend also smiled.

"Okay. 1, 2, 3, smile!" and I clicked the button. "Ang cute niyong dalawa," I said while looking at the picture.

"Patingin, mommy?" I gave her my phone and she looked at the photo.

Scars of the Past (Hernandez Series #1)Where stories live. Discover now