[Aika]
Halos hindi ako nakatulog dahil sa pag-iisip kay Ryuuji, alam ko kasing binalikan niya ang mga taong humarang sa'min kahapon. Kilala si Ryuuji bilang estudyante na mahilig sa gulo kaya sa tuwing may gulo sa school palaging si Ryuuji ang bukang bibig ng mga estudyante kahit hindi naman siya ang nagsisimula sa gulo.
"Bakit ganyan itsura mo?"tanong sa'kin ni Mama habang kumain kami ng almusal.
Umiling ako. "Hindi lang po ako nakatulog ng maayos,"
"Hays! sabihin mo diyan kay Ryuuji 'wag kayong magpupuyat sa pagte-text or tawag may mga pasok pa kayo," sabi ni Mama.
Sumimangot ako. "Hindi naman po kami nagpuyat, hindi nga siya nagparamdam sa'kin,"
"Ayun! Kaya ka napuyat kakahintay mo na tawagan ka ni Ryuuji."
Tumango ako bilang pagsang-ayon kay Mama. Hindi ko muna sa kanya sasabihin ang totoong dahilan.
"Mag-iingat ka sa pagpasok, parang hindi ako sanay na makita kang nagco-commute,"
"Papasok na po ako," sabay halik ko kay Mama sa pisngi.
Nag-arkila si Mama ng trcycle papunta sa school namin ngunit hindi pa kami nakakalayo sa bahay namin nakita ko ang kotse ni Fujima na papunta sa bahay kaya pinahinto ko ang tycycle sa gitna ng dadaan ng kotse ni Fujima. Nang huminto ito ay bumaba ako ng trycycle at hinintay itong lumabas.
"Fujima!" tawag ko nang lumabas ito ng kotse. Nakangiti siya sa'kin habang papalapit.
"Nahuli na pala ako," sabi niya. Tumingin si Fujima sa tycycle driver. "Hindi pa ba siya bayad?" tanong ni sa driver.
"Ay! Oo nga sorry!" nakalimutan ko pa lang mag-bayad.
"Here, keep the change." sabay abot ng five hundred pesos ni Fujima sa trycycle driver. Ang lapad ng ngiti ng trycycle driver nang tanggapin ang five hundred pesos.
"Maraming salamat po," sabi ng driver bago tuluyang umalis.
"Let's go!" ani Fujima.
"Nasaan si Ryuuji?" tanong ko kay Fujima.
Sumeryoso nag mukha ni Fujima. "Walang nakakaalam kung nasaan si Ryuuji."
Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Lalo na't sinabi niya kahapon na susundan niya ang mga taong humabol sa'min.
"Baka sinundan niya ang mga lalaking humahabol sa'min kahapon."
Muntik na akong lumusot sa salamin ng kotse nang biglang nag-preno si Fujima.
"Sinabi niya 'yon?" ani Fujima.
Tumango ako. "Sinabi niya kahapon hindi nga ako makatulog dahil sa kakaisip sa kanya."
Dinukot ni Fujima ang cellphone niya sa loob ng bulsa niya at pagkatapos ay tumawag ito.
"Dan, magkita tayo ngayon sa school." narinig kong sabi ni Fujima.
Gusto ko sanang pakinggan ang pinag-uusapan nila ngunit hindi naman naka-loud speaker, ngunit kahit gano'n alam kong tungkol iyon kay Ryuuji.
"Alam n'yo ba kung nasaan si Ryuuji?"
Tinitigan ako ni Fujima. "Mas magandang 'wag ka ng makialam dahil baka madamay ka pa." Pagkatapos pinatakbo ulit ni Fujima ang kotse niya.
Hindi na niya ako kinausap hanggang sa makarating kami sa university. Hinanap ko si Ryuuji sa classroom niya ngunit hindi siya pumasok. Mas lalo akong kinabahan nang malaman kong hindi na pumasok si Fujima at Dan. Hindi na ako makapag-hintay na na matapos ang subject namin ngayong araw. Gusto ko na kasing hanapin si Ryuuji.
