Deceive me, Love (Buenavista Series #1)

Chapter 14

Chapter 14
Lie

Maaga niya akong ginising dahil may balak pala siyang puntahan bago sumikat ang araw.

"Mag-iingat kayo," Marcus said.

Range borrowed his pick-up for the whole day again. Mahirap daw kasi kung mangangabayo pa kami lalo't hinahabol niya raw ang pagsikat ng araw. Matagal ang naging biyahe namin papunta sa mansyong 'to.

Luminga ako sa pagilid. Walang tao?

"Puwede ba tayo rito, Range? This place is obviously a private property. We might get sued or something," reklamo ko pababa ng pick-up.

Bumama rin si Range at naunang maglakad papunta sa engradeng handang gawa sa marmol. Kahit madilim ay nakakamangha pa rin ang arketiktura ng mansyong 'to.

"Come on now or we'll miss the sunrise," nilahad ni Range ang kamay nang hindi ko siya nasundan kaagad paakyat. Nagtagal kasi ang mapag-usisa kong tingin sa kabuuan ng mansyon.

"Roca Encantanda..." a Lopez mansion,
I read the gold sign beside this tall french door.

Umismid ako bigla sa nabasa.

Don't fucking tell me...

Bigla akong nawalan nang gana. Nakayukom ang kamao ko sa inis kay Range lalo't ba't niya ako dadalhin dito? Mas lalo niya lang pinapa-igting ang pagdududa ko sa relasyon nila noong apo ng mga Lopez. A private property we can just easily enter, huh?

Nakapagtataka naman kung paano kami nakapasok dito nang ganoon kadali lang. Unless...

"Why are we here, Range?" mahinahon kong tanong sa kanya

Inabala niya ang sarili sa paglapag ng mga gamit namin sa outside furniture dito sa patio.

The patio of this mansion is massive, and is overlooking the wide open sea. The greek pillars held the balcony above us. Sumandal pa ako sa marmol na barandila nitong patio habang tanaw pa ang hagdanan pababa sa dalampasigan.

"This is where we can kayak to Siete Pecados, Saint. Now if you want to do that, stop complaining and wear the damn life vest." pagalit niyang utos nang makababa kami sa dalampasigan.

"Fine," inagaw ko mula sa kamay niya ang life vest saka agarang isinuot.

Iminuwesta niya ang kayak papunta sa dagat, pinauna akong maupo bago siya. At dahil naiinis nga ako rito, wala siyang nagawa kundi magbalsa mag-isa. Umiigting na ang panga sa inis. Sasabog na rin 'to sa galit maya-maya.

Nang narating namin ang pitong naglalakihang mga bato sa gitna ng dagat, nahinto siya sa pagbalsa. Kinuha ko ang telepono sa likurang bulsa para makakuha ng litrato ng Siete Pecados. Ingat akong na huwag malaglag sa kayak. Pinatapos namin ang sikat ng araw bago nagbalsa pabalik sa puting mansyon.

Pagalit niyang sinalampak ang kayak sa dalampasigan nang makababa ako. Kunot ang noo dahil kanina ko pa hindi pinapansin. Pagalit niyang kinalas ang life vest saka itinapon sa kayak bago ako tinignan.

"Sigurado ka bang hindi bawal itong ginawa natin, Range? This is still a private property, you know." another trivial question to trigger him.

Hindi ba'y sobrang halata naman yatang dinala niya ako rito sa mansyon ng patago niyang girlfriend umano? Hindi ba siya takot na mabuko ko o talagang wala siyang ka alam-alam sa nakita ko sa West ang paghatid ng babaeng Lopez sa kanya? Siguro nga talagang wala siyang alam na may kutob na ako.

Well, well, Range. Nahuli na kita noon pa!

Iritado siyang suminghap. "Walang ang may ari rito kaya walang problema-"