ရိပေါ်က လီရို့ကို အသာကိုင်ကြည့်တော့ ခွေးလည်လေးက ခေါင်းနဲ့ ပွတ်ပြီး ချွဲနေတယ်။
ရှောင်းကျန့်က သူတို့ကို ကြည့်နေရင်းက တစ်ခုခုကို သတိရသွားသလိုနဲ့
" ရိပေါ် ခနနော် ကော ပြန်လာခဲ့မယ် "
ရှောင်းကျန့်က အခန်းအပြင်ကို အမြန်ထွက်သွားတယ်။
ဟုတ်သားပဲ။ရိပေါ့အတွက် ပန်းချီပစ္စည်း နည်းနည်း ဝယ်လာသေးတာ။
လီရို့ကိုပဲ အာရုံရောက်နေပြီး မေ့သွားတယ်။
အရောင်တွေက စိတ်ခံစားမှုကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြနိုင်တာကြောင့် ရိပေါ့အတွက် အထောက်အကူဖြစ်မယ် ထင်တယ်။
အခန်းထဲမှာတော့
" ကော?"
ရိပေါ် ခေါင်းခါလိုက်ပြီး လီရို့ကို မျက်နှာလေးက ကိုင်ပြီးမော့ကြည့်နေတယ်။
" မင်းက ချစ်ဖို့တော့ကောင်းပါတယ် "
ခဏကြာတော့ ရှောင်းကျန့် အိတ်တစ်လုံးနဲ့ ပြန်ဝင်လာတယ်။
ရိပေါ့ စားပွဲပေါ်ချပြီး
" ဒါလည်း ရိပေါ့အတွက်ပဲ "
ရိပေါ်က မျက်ခုံးပင့်ကာ စူးစမ်းနေတာကြောင့်
" ပန်းချီပစ္စည်းတွေ !မင်းအရုပ်တွေချည်း ဆက်နေတော့ ပျင်းစရာကောင်းသွားမှာပေါ့ "
" မကောင်းပါဘူး ကျနော် ပန်းချီ မဆွဲတတ်ဘူး "
ရှောင်းကျန့်က ခုတင် ခြေရင်းမှာ ဝင်ထိုင်ကာ
" ရိပေါ် ပန်းရောင်နှင်းဆီတွေရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို သိပြီလား"
" အင်း .."
" ဒါဆို ကောကို ယုံပေးပါ "
" ကျစ် ခင်ဗျားဘာသိလို့လဲ ? ယုံပေးပါ ဟုတ်လား? ယုံဖို့ဆိုတာ လွယ်တယ်ထင်နေလား? ကျနော်ကြောက်တယ် နောက်ကျောကို ဓားနဲ့ အထိုးခံရရင် ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်ရည် ရှိမှာမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ တစ်ခုခုဆို ခင်ဗျားကို ယုံဖို့ ကြိုးစားနေမိတဲ့ ကိုယ့်ကို ကိုယ်လည်း မုန်းတယ် "
ရိပေါ် စိတ်ထဲ ရှိတာတွေ အကုန် ထုတ်ပြောနေမိပေမဲ့ သူ့ကိုယ်သူ မတားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘူး။
YOU ARE READING
Control (Complete)
Fanfictionမိဘတွေရဲ့ ပယောဂကြောင့် လူတွေကို မယုံကြည်တဲ့ စိတ်တွေ စွဲနေတဲ့ သူတစ်ယောက်ကို စိတ်ပညာရှင်တစ်ယောက်က ပုံမှန်လူငယ်တစ်ယောက်လို နေထိုင်မှုထဲ ဆွဲခေါ်ဖို့ ကြိုးစားချိန်မှာ .....
