ရှောင်းကျန့် ဒီနေ့အဖို့ ရိပေါ့အခန်းထဲ ဝင်ဖို့ အနည်းငယ်တွန့်ဆုတ်နေတယ်။
တံခါးကို ဖွင့်မလို့ ရွယ်တုန်း ရိပေါ်က အထဲကနေ တံခါးဖွင့်လိုက်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ ရပ်နေမိတယ်။
" ခင်ဗျား ဝင်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိတော့ဘူးလား?"
ရိပေါ်က တံခါးဖွင့်ပေးကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ရင်း ပြောလိုက်တာကြောင့် နားထင်ကို ကုတ်ရင်း ရှောင်းကျန့်လည်း ဝင်လိုက်တယ်
" ကောရောက်နေတာ ဘယ်လိုသိတာလဲ ?"
" ခင်ဗျားကား ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်လေ တော်တော်နဲ့ ဝင်မလာလို့ တံခါးဖွင့်ကြည့်တာ "
" အော် "
ရိပေါ်က ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာကြောင့် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ကာ လီရိုနဲ့ ဆော့ပေးနေတယိ။
လီရိုက ရှောင်းကျန့်လက်ကို လိုက်ကိုက်ပြီး ဆော့နေတယ်။သူ့ကြည့်ရတာ ဒီလိုေဆာ့ရတာ ကြိုက်ပုံပဲ။
ဒါပေမဲ့ ကြာလာတော့ လက်က နာလာတာကြောင့် ရှောင်းကျန့်က ရုန်းလိုက်ေတာ့ လီရိုက အလွတ်မပေးပဲ လှမ်းကိုက်ထားသေးတာကြောင့် လက်က အရေခွံ လန်သွားတယိ။
" အ့!"
ရိပေါ်က မျက်နှာသစ်ပြီး ပြန်ထွက်လာချိန် လီရိုက ရှောင်းကျန့်ကို လှမ်းကိုက်တာ မြင်လိုက်ပြီး ရှောင်းကျန့် အော်လိုက်တာကြောင့် အနားကို ပြေးသွားကာ လက်ကို ယူကြည့်လိုက်တယ်။
လီရိုက ငယ်သေးပေမဲ့ သွားက ထက်တာကြောင့် ရှောင်းကျန့် လက်ဖမိုးနုနုက ပွန်းပဲ့သွားတယ်
" ဘယ်နား ကိုက်မိသွားတာလဲ ကျနော့်ပြ "
ရိပေါ်က လက်ကို ကိုင်ကာ စစ်ဆေးနေတယ်။
" ဘာမှမဖြစ်ဘူး သေးသေးလေးပဲ့သွားတာ "
ရိပေါ် လီရို့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူက ထိုင်ခုံအောက်ထဲ ဝင်နေတယ်။
" လာ ဆေးထည့်ပေးမယ် "
ရိပေါ် ရှောင်းကျန့် လက်က ဒဏ္ရာကို ဆေးထည့်ပေးကာ ပလာစတာကပ်ပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Control (Complete)
Fanfictionမိဘတွေရဲ့ ပယောဂကြောင့် လူတွေကို မယုံကြည်တဲ့ စိတ်တွေ စွဲနေတဲ့ သူတစ်ယောက်ကို စိတ်ပညာရှင်တစ်ယောက်က ပုံမှန်လူငယ်တစ်ယောက်လို နေထိုင်မှုထဲ ဆွဲခေါ်ဖို့ ကြိုးစားချိန်မှာ .....
