Surrender

Final Episode

August 5 Seoul, South Korea....

Suot ang wedding dress ko, nilingon ko si John na nakatayo ngayon sa gilid ko at napapahawak sa batok niya. Napailing nalang ako at tsaka siya hinatak para umupo siya sa tabi ko. "Umupo ka nga John. Kanina ka pa nakatayo, tsk." Iling ko sakanya.

"I made sure na limang media lang ang pupunta dito. Bakit biglang dumami sila?!" Sabi niya at mula sa pinto ay sumilip siya.

"It's okay John." Sabi ko. Nagkaroon kasi ng anumalya pagdating sa mga media na invited. Mukhang mae-air ang news tungkol sa kasal namin, hindi lang sa Asia dahil may mga press na pumunta galing Germany, Europe, Australia, US and other countries.

"They are trespassing! I'll make some calls and tell them to leave immediately." Sabi niya at bigla akong tumayo at tsaka kinuha ang phone niya. He glanced at me with his surprised expression kaya naman napasinghap ako at hinawakan siya sa balikat.

"Relax ka lang okay? Ayokong mastress ka dahil lang sakanila. Hayaan mo na sila at pagbigyan mo ngayon lang." Sabi ko at hinatak siya paupo sa tabi ko.

"Pero ang pangako ko sayo..." I stopped him there and I placed my finger right infront of his face.

"Hep! Don't worry about me at okay lang ako. Mas okay na yung alam ng buong mundo na akin ka." Nguso ko at bigla siyang natawa saakin. "See? Mas gwapo ka kapag nakangiti." I added and held his hands.

"Ah... Bakit ba ang swerte swerte ko sayo?" He said at ngumiti nalang ako. Swerte ako sakanya, kung hindi dahil sakanya ay baka puno parin ng guilt ang puso at utak ko sakanya.

"Mr and Mrs. Kim? It's time." Biglang may babae na sumilip sa pinto kaya naman napatayo na kami ni John.

I sighed out and looked at him. This is our second wedding pero hindi ko parin maiwasang kabahan lalo na't nandito ang media para ibalita sa buong mundo ang kasal namin. Lumabas kami ng kwarto na iyon at tumigil sa harap ng hallway kung saan ang mga bisita at invited ay nakatayo mula sa mga upuan nila.

John and I started walking slowly at bumungad saamin ang mga flashes ng camera at mga live camera na sinusundan ang lakad namin. I glanced at John at nakita kong nakatingin rin siya saakin. "I love you." He whispered.

Nang marating namin ang dulo ay hinarap namin ang isa't isa. Rinig ko ang mga boses nina Vincent na nag c-cheer saamin at lahat ng tao ay nag papalakpakan. I glanced at the camera's and saw how it is really focused on me and John. Geez, mas nakaka pressure pala kapag may media noh?

"Don't mind them Violet." John held my chin and I stared at him. "Chloe is looking at us by the way." Sabi niya at tinuro ang nasa likod ko.

Simple kong nilingon yung Chloe at nakita kong pumapalakpak siya habang nakangiti saamin ni John. She is wearing a purple dress, her hair is wavy and she looks pretty. Nilingon ko si John at napangiti nalang ako. Kung dati ay nag seselos ako, ngayon ay hindi na dahil dalawang beses kaming kasal ni John.

"I don't care." Sabi ko sakanya.

Natawa siya duon at nakita ko ang bata niyang ekspresyon bago niya iyuko ang ulo at hulihin ang mga labi ko. His soft and plump lips kissed mine and I can't tell how happy I am right now. Kinasal kami ni John, twice. We met years and years ago. Despite of our differences, we managed to solve all the problems even though we had to hurt eachother to solve it. Pero dahil mahal namin talaga ang isa't isa, hindi kami sumunod sa kung ano ang isinulat saamin. We made our own story and ignored the ones who wants to stop us.

After 1 month...

Jonathan Kim

Hawak hawak ang flag pole na kulay puti na nakapatong sa ibabaw ng balikat ko, I marched down the park. Kasama ko sina Vincent, Justin at Jamie sa park. Vincent is holding a yellow flag with his, Justin is at the other side with his own flag while Jamie is at the back holding the group together.