Mhitra

BÖLÜM 58: Eski Dostların Buluşması

Bu bölümüüüü Payro_Flicker 'a ithaf ediyorum! Yeni yeni yazmaya başlamış olduğu Salvator: İsyan isimli kurgusuna göz atmanızı hunharca tavsiye ederim.

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Mahv döngüsünün üzerinden 17 gün geçmişti. Kuzeye çabuk bir şekilde gelmeyi başaran Chen, bir yandan yeni hayatına uyum sağlamak ayrıca da ekim tekniğini ilerletmek istiyordu. Tabii bu işleri aceleye getirmek de istemiyordu. İstikrarlı bir düzen kurmayana kadar, ekimini bir kenara bırakmıştı. Kuzeye ayak bastığı gün hissettiği şey, oldukça hoşuna gitmişti.

"Soğuk ve karlı..."

Ağzından fırlayan su buharı, konuşması ile daha da çoğalarak oldukça garip hissetmesine neden oluyordu. Oldukça sıradan olan bu görüntü, hayatını sadece çöl ve tropik bir adada geçiren 16 yaşındaki bir genç için oldukça büyüleyiciydi.

"Hayatımın geri kalanını geçirmek için oldukça güzel bir yer."

Birkaç saat sonra ise, şehrin güney kesimine lüks bir gemi demir atmıştı. Özel rün ve tılsımlarla donatılmış bu gemi, hızlı yolculuklar için tasarlanmış çevik görünümlü bir yapıdaydı. İçeriden inan insanları, ortak halktan ayıran şey ekim havaları veya paralarıydı. Bu azınlığın oluşturduğu kalabalıkta Raymond ve Zhwei'de vardı.

"Yerlilere acıyorum, bu kadar leş bir yerde hayatlarını geçirmek zorundalar."

Zhwei'nin huysuz söylenmeleri eşliğinde, limandan ayrılarak sokaklara karışmaya başladılar. Raymond ise kuyruk tılsımından gelen yeni bir mesajı okuyordu. "Önden giderek bir Han'a yerleşebilirsin kardeş Zhwei, ben Chen'le buluşacağım. Yarın hedefimize ilerleyebiliriz."

Raymond'ın teklifini duyan Zhwei suratını astı. "Hayır! Ben de geliyorum. Sonra seni tekrar bulmam günler sürüyor. Uğraşmak istemiyorum."

Zhwei'nin sert reddi üzerine Raymond, sesini çıkartmadı. "Tamam o zaman, eski dostumuzla buluşmaya beraber gidebiliriz."

Aynı zamanda at arabası kiralayarak Chen'le buluşacağı noktaya rahatça gitmek istiyordu. "Eski dostumuzmuş...humpf! Eğer işimizi bir daha geciktirirsen ikinizi de affetmem."

Arabanın içine girerken tehdit edici laflar sergileyen Zhwei, cam kenarına oturarak gözlerini kapattı. Raymond ise gözlerini devirerek, arabacı ile sohbet etmek için arabanın ön kısmına geçti.

Yollar karlarla engellenmesine rağmen arabayı çeken hayvanlar, herhangi bir rahatsızlık hissetmiyormuş gibiydi. Bu sayede hızlı şekilde caddeleri ve sokakları geride bırakıyorlardı. Şehrin mimarisini inceleyen Raymond, evlerin kısa ve ketum yapılarını merakla zihnine kazıdı. Özellikle çatıların düz olması, onun garibine gitmişti. "Çatılar neden üçgen şeklinde değil? Düz olduğu için daha hızlı kar birikmez mi? Ev sahipleri için oldukça zahmetli oluyordur."

Raymond'ın sorusunu duyan arabacı, hafif bir kıkırdama serbest bıraktı. "Kuzeyde karları küremek su içmek kadar sıradan bir iştir. Asıl tehdit edici olan şey buzlanmadan başka bir şey değil."

Kalın kıyafetlerinin boğaz kısmını düzelttikten sonra konuşmaya devam etti. Ağzından dışa doğru sürüklenen su buharı, karışarak kendinden geçiyordu. "Sivri çatılar donduğu zaman, buzları kırmak bir hayli zor oluyor. Zamanla da artan buzlanma, evi aşındırmaktan başka bir şeye yaramıyor. Kısacası, buzlanan sivri çatılarda ayakta durmayı becermek akrobatik yetenekler gerektiriyor."

Kaba sesiyle kendi esprisine gülen adam, Raymond'ı düşünceleri ile baş başa bıraktı. Yol boyunca binalar azalıp, ortalık daha ıssızlaşırken deniz kıyısına paralel şekilde yolculuk etmeye devam ediyorlardı. Bunu fark eden Raymond ise kaşlarını çatmaya yardımcı olamadı.