İstenmeyenler

Korkak

"Buket boynuna nasıl?" diye soran Yağız ile "İz kalacakmış. Ama acımıyor." dedim.

"Buket! İyi misin?" diyerek gelen Onur Abi ile sadece ona baktım.

"Üstün kan olmuş. Yoksa yaralandın mı?" diye sordu Onur Abi.

"Sadece birkaç kırbaç yarası ve boynumda kesik var." dedim.

"Doktora göründün mü?" diye soran Onur Abi "Zorla, evet." dedim.

"Ne dedi peki?" diye soran Onur Abi ile "Beni boşver. O iyi olacak mı?" diye sordum.

Onur Abi "O da kim?" diye sorarken Kemal Soylu eşi ile hastane koridorunda göründü.

"Oğlum senin yüzünden yaralandı!" diye bağıran kadın ile sadece sustum.

Ege "O hiçbir şey yapmadı!" diye karşılık vermişti ki onu durdurdum.

"Okulumuzun zararı da buradaymış!" diyen Kemal Soylu ile sinirle ona yürüdüm.

"Ne istiyorsun! Oğlunun hesabını almak mı? Öyle ise ben adama işkence yaparak öldürdüm. Git cesedine istediğini yap." dedim ve derin bir nefes aldım.

Belimden silahımı çıkardım ve Kemal Soylu'ya uzatıp "Bu beni kesmez diyorsan, al vur beni. Böyle rahatlayacak isen öldür." dedim.

Kimseden ses çıkmıyorken Kemal Soylu silaha uzanamadı.
Eşine dönüp "Belki siz kocanız kadar korkak değilsinizdir. Öldürmek ister misiniz?" dedim.
Kadın hayır anlamında kafasını sallayınca sinirle güldüm.

"Sizin artistliğiniz sadece lafta. Eyleme gelince öyle götünüzü devirip oturursunuz." dedim.

"Siz yapamıyorsunuz ama ben yaparım." dedim ve tabancamı kafama dayayıp bir el ateş ettim.

Herkes korkuyla bana bakarken "Sizin gibi korkaklara dolu silah vermem ben." dedim ve hastane koridorunda koltuğa geçip, oturdum.