Üvey Abim Jungkook +18

3.Bölüm

''Dalga mı geçiyorsun?''dedim.

Ciddi bir şekilde ''Şaka yapıyora mı benziyorum?''

''Farkındaysan biz kardeşiz.''dedim bir adım geri atarak.

''Birincisi üvey kardeşiz ikincisi ise bu neyi değiştirir?''

Sustum ve kendimi sorguladım. Sanırım ben de ona karşı bir şeyler hissediyordum. Hayır bunu istemiyordum. Vücud ısım yavaş yavaş artıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum.

Jungkook elini uzattı ''Bak bunda yanlış bir şey yok.''

''Bu yanlış. Bunu yapamam.'' dedim ve bir adım daha geri attım.

'' Tamam seni zorlamıyorum ama bana şunu söyle. Sen de bana karşı ufakda olsa bir şey hissediyor musun?''

Kendimi tekrar sorguladım. Evet sanırım hissediyordum. Ama hayır... Asla böyle bir şey yapamazdım.

''Sanırım.. Ama yapamam.'' dedim ve yanından hızla geçerek odama gittim

Diğer Gün

Sabah kahvaltıya gitmemiştim. Hizmetli odama kahvaltımı getirmişti. Anneme hasta olduğumu söylemiştim. Jungkook odama girmek istesede red etmiştim. Kafam çok karışıktı. Evet ondan hoşlanıyordum ama o benim üveyde olsa abimdi.

Hava çok sıcaktı. Havuza gitmeye karar vermiştim. Siyah bikinimi giyip havuza indim. Bahçeye indiğimde kimse yoktu. Üstümdeki havluyu şezlonga bırakıp havuza girdim. Bir süre yüzdüken sonra yorulup havuzun kenarına gidip durdum. O sırada bahçe kapısında durmuş beni izleyen Jungkook'u gördüm. Hemen havuzdan çıkıp havluma sarıldım ve bahçeden çıkmak için kapıya yöneldim o sırada arkamdan bir el beni kendine çekti ardından belimi kavradı.

Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Jungkook iyice kulağıma yaklaştı.

''Lütfen benden kaçma.''

Kollarından kurtulmaya çalıştıkça beni daha da çok sıkıyordu.

''Böyle giderse ikimizede zarar vereceksin.''dedim.

''Lütfen beni seviyorsan bize bir şans ver.''dedi. Sesi üzgün gibi geliyordu.

''Jungkook, lütfen bırak beni.'' dedim. Jungkook kollarını yavaşça serbest bıraktı ve çıkmama izin verdi. Arkama dönüp Jungkook'a baktım. Üzgündü. Bir kaç saniye bakıştıktan sonra önüme dönüp odama çıktım. Üstümü değiştirmeden direk kendimi yatağa fırlattım.

Diğer Gün

Canım sıkkın olduğundan kahvaltıya inmemiştim yatağımda uzanmış telefonla uğraşıyordum uyanalı yaklaşık bir iki saat olmuştu annemler erkenden çıktığından jungkookla kahvaltıda tek kalacakdık. O yüzden gitmek istememiştim.

Telefondan sıkılıp komidine koydum ve tavana bakmaya başladım. O sırada kapı çaldı. Ayağa kalkıp kapıyı açtığımda Jungkook kapıda elinde tepsiyle gülümseyerek duruyordu. Kapıyı tam yüzüne kapatıcakken ayağını koyup engelledi.

"Lütfen." dedi. Kapıyı bıraktım ve içeri girdi.

Tepsiyi komidinin üstüne bıraktı.

"Sabah neden gelmedin, neden kaçıyorsun?" dedi.

"Bir şeyden kaçtığım yok."dedim.

Jungkook bir şey demedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı. O yaklaştıkça ben geri kaçıyordum.

" Lütfen Jungkook biz kardeşiz."

Tam o sırada Jungkook adımlarını hızlandırdı ve bana sıkıca sarıldı.

"Benden kaçma."

Bir şey söylemedim. Elimle yavaşça Jungkook'u ittim.

"Üzgünüm."dedim.

Jungkook bir süre durdu ve bana baktı. Sonra arkasını döndü ve yavaş adımlarla odadan çıktı.