Ertesi gün Akman erkenden kalkıp beylikle ilgili sorunları halletmek için odasından ayrıldı. Akman odadan çıkarken Zeynep hala uyuyordu.
Akman ilk olarak Ayşe ve diğer suçluların sürülmesi emrini verdi. Onları zindandan çıkardıktan sonra yedi tane alp eşliğinde Edena beyliğinin sınır topraklarına götürüldüler. Orada bırakıldılar. Aynı zamanda bir daha bu toprakların herhangi bir yerinde görülürlerse sorgusuz sualsiz öldürüleceklerini de kendilerine söylediler.
Akman daha sonra diğer beyliklerden gelen mektupları yanıtladı. Öğleden sonra Edena halkının sorunlarıyla ilgilendi. Kaleye girmesi akşamı bulmuştu.
Zeynep kalktıktan sonra Akman'ı görememişti. Hazırlanıp odasının kapısını açtı. Yiğit nöbet bekliyordu. Bu duruma anlam veremedi.
"Hayırdır, Yiğit?"
"Akman Beyimin emri." Dedi Yiğit. Zeynep Akman'ın yine fazla evhamlı olmasından dolayı gözlerini devirdi.
"Akman'la ben konuşurum kule içinde benimle birlikte olmana gerek yok."
"Üzgünüm Hanımım, Akman Beyim söylemeden sizi yalnız bırakamam."
Zeynep gözlerini devirip kule merdivenlerine yöneldi Akman'ı boğazlamak istiyordu. Şimdi annesinden ve Çağrı'dan korkuyormuş gibi olacaktı. Halbuki onlara haddini bildirmek istiyordu.
Kahvaltıya indi. Herkes çoktan kahvaltısını bitirmişti. Mengü Zeynep'i görmesiyle kocaman gülümsedi.
"Hiç gelmeyeceksin sandım Zeynep. Biz kahvaltımızı yaptık. Keşke seni bekleseydik." Dedi yanlış bir şey yapmış gibi bakıyordu.
Zeynep'te gülümsedi. "Olur mu öyle şey. Afiyet olsun." Dedikten sonra sofraya oturdu. Esila'nın yeni getirdi yiyeceklerden bir şeyler atıştırdı.
"Kızım kocan varken konuşamadık, neden kaleden hiçbir şey demeden ayrıldın? Senin için çok endişelendim." Dedi Belgin Hanım.
Zeynep aklından geçenleri söylemek istesede bir şey demedi. "Öyle olması gerekiyordu." Dedi sadece.
"Şimdi mutlu musun? Kocan sana iyi davranıyor mu? Duyduğuma göre Kilya Bey'i Selim'i öldürüp topraklarını almış." Dedi.
Annesinin ağzını aradığını anlamıştı Zeynep. Çağrı Bey'e ufak bir bakış attıktan sonra annesinin gözlerinin içine baktı. " Herkes hak ettiğini alıyor bu dünyada." Dedi.
Zeynep'in buz gibi bakışlarından dolayı Belgin Hanım istemsizce geri çekildi. Artık kızının bir şeyler bildiğinden emindi. Gülümsemekle yetindi.
Mengü Zeynep kahvaltısını ettikten sonra "Zeynep bana burayı gezdirir misin? Yaşadığın yeri merak ediyorum." Dedi. Zeynep başıyla onayladı. Sofradan kalkarken Belgin Hanım'la Mengü'nün birbirlerine olan tebessümlü bakışını görmemişti.
Zeynep önce avluyu gezdirdi. Alplerin talim yaptıkları yeri gösterdi. Daha sonra Yiğit'e haber verdi. Üçü birlikte köye indiler. Orada çeşitli dükkanları gezdiler. Daha sonra kilimhaneye kadınların yanına uğradılar.
"Zeynep burası çok güzel hiç bu kadar büyük bir kilimhane görmemiştim."
"Evet kilimhanemiz büyük ve çok güzel işler çıkartıyorlar sana gösteriyim." Dedikten sonra kadınların hazır ettikleri mallardan birkaç örnek gösterdi. Onlar örneklere bakarken Halise Hatun gelip Zeynep'i çağırdı.
"Zeynep Hanımım gelip kilimde yeni çıkardığımız örneğe bakabilir misiniz? Bir şeyi eksik gibi ama anlayamadık." Dedi. Zeynep Mengü'den izin isteyip kadınların yanına gitti.
YOU ARE READING
Sisli Yoldan Gökyüzüne (TAMAMLANDI)
Historical Fiction"Aşkın bilinmezlikte ki yolculuğu" Babasını öldüren üvey babasının, güç ve toprak için kendisini zalim bir beyle evlendireceğini öğrenen Zeynep'in kaleden kaçmaktan başka seçeneği kalmamıştır. Peki evleneceği adamdan kaçarken kendisini, onun düşmanı...
