MAD FOR YOUR KISS

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 22 :Για να σε δω

Φρανσίσκο POV

Ελένα!!!
Το κορίτσι που με κάνει να γελάω ,να θυμώνω μα πάνω από όλα να νοιάζομαι για εκείνη. Δεν ξέρει πόσα πέρασα για να την βρω. Δεν ξέρει πόσες διασυνδέσεις χρησιμοποίησα για να ανακαλύψω που είναι.
Από μικρός ένιωθα πράγματα για αυτό το κορίτσι. Ξεκίνησε ως θαυμασμός , έπειτα ως κόλλημα και έπειτα κατέληξε σε επιθυμία, ανάγκη και έρωτα.
Ζήτησα να την παντρευτώ ως καπρίτσιο επειδή με ενθουσίαζε ,με εντυπωσίασε και με έκανε να θέλω να την γνωρίσω με πάρα πολλούς τρόπους.
Και που κατέληξε όλο αυτό?
Με παράτησε ,την βρήκα και πριν το καταλάβω την ερωτεύτηκα. Δεν πρόλαβα να την μισήσω... Δεν πρόλαβα να την καταστρέψω .
Δεν ξέρω αν εκείνη νιώθει το ίδιο με εμένα. Αυτή αγαπάει τον Ζαν. Με ψάρεψε για να μάθει αν είμαι ο Φρανσίσκο αλλά την έπεισα για το αντίθετο.
Αν μάθαινε ότι είμαι αυτός που παράτησε στην εκκλησία δεν θα ήθελε να με δει. Θα ένιωθε προδομένη και ξανά φυλακισμένη εξαιτίας μου. Η αλήθεια είναι πως ήρθα για να την πάρω μαζί μου και θα το κάνω. Ο Μορέιρα είναι σαν θηλιά στον λαιμό. Ο μαλακας την γουστάρει και φοβάμαι μην την χάσω.
Δεν θα την χάσω και δεύτερη φορά.

- Ει,Ζαν! Πρόσεχε φίλε!,μου φωνάζει ο Γκάμπριελ. Έχουμε ξεκινήσει να παλεύουμε και εγώ ήμουν πλήρως αφηρημένος σκεπτόμενος την Ελένα. Τι στο διάολο μου έχει κάνει. Εγώ έπινα , κάπνιζα και πηδαγα χωρίς να σκέφτομαι καμία .... τώρα? Δεν υπάρχει λεπτό που να μην την σκέφτομαι και που να μην νοιάζομαι για εκείνη.
Δεν πρόκειται όμως να της πω τίποτα όχι πριν σιγουρευτώ και για τα δικά της αισθήματα αλλά και για το ότι θα με δεχτεί μόλις μάθει ποιος είμαι.

Οι βόμβες σκάνε και εγώ αρχίζω να τρέχω. Όλοι παλεύουμε με όλους με υποθετικά όπλα. Ένας από τους φρουρούς δείχνει όμως αφηρημένος και πηγαίνει προς το σημείο που έχουμε τοποθετήσει βόμβα.
- ΠΡΌΣΕΧΕ!,του φωνάζω.
Δεν δείχνει να με ακούει. Αρχίζω να τρέχω προς το μέρος του φωνάζοντας και αγνοώντας όσους περνάνε από δίπλα μου.
Δεν τον προλαβαίνω όμως και η βόμβα ανατινάζεται. Εγώ πετάγομαι πίσω και χάνουμε έναν από την φρουρά.

Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να φωνάζουν βοήθεια και ακούω το όνομα μου.
Μπροστά από τα μάτια μου περνάει το υπέροχο πρόσωπο της κοπέλας που με έκανε να αλλάξω........

Ελένας POV

Έχει περάσει η ώρα και δεν έχει έρθει. Οι εκπαιδεύσεις είναι ότι χειρότερο. Για αυτό φταίει ο Μορέιρα και μόνο αυτός.
Ξαφνικά βλέπω φώτα στην αυλή και αγχώνομαι όταν βλέπω μια άμαξα να τρέχει και ένα μικρό φορείο να μεταφέρει κάποιον πάνω. Μια μαχαιριά νιώθω στην καρδιά μου. Όπως είναι βγαίνω έξω από το δωμάτιο τρέχοντας με το νυχτικό μου και ένα πανωφόρι.