Lighting Up Your World (It's Okay Not To Be Okay Fan Fiction - COMPLETED)

Chapter 2

Chapter 2

We couldn’t have a fancy closing party due to the situation. But we made it sure that we’ll make it memorable before we part ways.

“Iinom ka?” tanong niya sa akin habang inaabutan ako ni PDnim ng shot. Tumango ako nang hindi tumitingin sa kanya. Walang alinlangan kong tinungga iyon at narinig ko pa silang naghiyawan.

“Yeaji-ah! Yeaji-ah!” Jinjoo-eonni chants kaya’t tinungga ko pa ang isang inabot ni Joohun-oppa.

“Kakanta ‘to pag nalasing! Sasayaw ng Bang Bang Bang!” Halakhak niya.

“Ya!” Singhal ko. Don’t tell me just because you know how to sing and dance ay mamaliitin mo na ako.

“Kahit hindi lasing sasayaw ‘yan!” sabi ni Mikyeong-eonni.

Pinatugtog nila ang isang sikat na kanta ng BigBang. Nang hindi pa ako tumatayo ay naunang tumayo si Soohyun at ginaya iyong step ko sa isang variety show na guesting ko noon.

Tinakpan ko ang mukha ko sa kahihiyan. Habang tawa sila ng tawa dahil sa kanya at kina Kidoong at Jungse-oppa na nagsasayawan na din, nakita kong umilaw ang cellphone niya na nasa lamesa.

May message siyang natanggap and I am certain that it’s from a girl named AZ.

My heart sank. Is this the girl he’s hiding in the dark? I know, celebrities aren’t vocal of their personal lives and only a few are courageous. 

Parang nanlamig ako, selos ba ‘to?

Tinatatak ko sa sarili ko na infatuation lang to, pero bakit ganito nararamdaman ko?

I was cut from my reverie when I felt his hand grabbing mine, urging me to stand and join them. I gladly obliged.
Nakisaya na rin ako para mawala itong weird na nararamdaman ko. It did help when the girls danced with me kahit na panay ang asar ng mga lalaki sakin.

We are emotional as we all parted ways. Some choose to stay here in Gangwon para sulitin which I wanted. Nagdesisyon akong ipagpabukas nalang ang pagbalik sa Seoul para makapagpahinga ang manager kong mukhang lasing din. Baka ako pa ang magdrive.

Soohyun is leaving this night. He’s this excited to go home after 5 months of lock-in filming. 

You missed her that much ah?

“Noona!” tawag sa akin ng manager ko.

“Yeaji-ah.” Halos sabay ang pagtawag nila sa akin pero nilapitan ako agad ni Soohyun. “Mauuna nako sa Seoul. Please keep in touch,” he says almost a whisper.

Tumango ako sa kanya, “I will.”
Saglit niya akong niyakap at dumiretso na siya sa kanyang sasakyan. Hindi ako umalis sa pwesto ko hangga’t hindi siya nawawala sa paningin ko.

Sana kasabay ng paglaho niya sa paningin ko ang paglaho ng nararamdaman ko sa kanya.