Chapter 7 - Watashitachiha, Nippon no GOMS desu (We are the GOMs of Japan)

4 0 0
                                    

Kira's POV

It's been a few days after we got the news that we got in AGOMC. Pahirap ng pahirap ang mga training ko sa kanila dahil hiniling nila eh. Nandito pa rin sila kuya. Nga pala Nii-san Tachi ang tawag ko sa kanila dahil tachi sa Japanese is refering to many.

Lunch namin ngayon at kumakain ako ng ginawa namin ni Hiru-nee, Momo at Riko. Tinuruan na ni Hiru-nee yung dalawa makontrol yung eurge nila na maglagay ng kung ano-ano sa pagkain. Ayun enjoy na enjoy naman yung mga lalaki sa pagkain kasama na sina Nii-san tachi, Kiro at Baby Gwendal.

Mamama papag-laruin ko sila ng taya tayaan para naman masaya. That thought just made me smile evily. "Kira bakit ka nakangiti na parang may balk kang patayin?"

"Ay shung! Knight (Kiro) wag kang manggulat ng ganyan. May papagawa lang naman kasi ako sa mga ugong." lumapit ako sa kanya at binulong ko yung plano ko.

"Oh di ba masaya yun?"

ngumiti siya at "Game sali tayo dun para naman masaya dahil hindi nila tayo ma- alam mo na?"

 "Okay after 20 minutes start na tayo!" paglalahad ko sa kanila.

_After 20 minutes_

Nakapag-usap na kami ni Knight kung sino ang una naming bibiktimahin. Alam niyo kung sino? Hulaan niyo.

.

.

. Di joke lang. Si Ukyo-nee ang bibiktimahin muna namin.

Si Ukyo-nee ay isang Lawyer. Magaling ang kanyang reasoning kaya napapanalo niya lahat ng kaso na nahahawakan niya. He has a special notebook that he always has with him. Nandoon kasi ang mga kaso at appointment niya for every single day kaya yun ang gusto kong kunin.

Sinignalan ko na si Knight para idistract si Ukyo-nee hababng kinakalkal ko yung bag niya. As if on cue nahanap ko yung notebook at natapos na ang usapan ni Knight at Ukyo-nee. Oh di ba perfect combination kami?

Nag-hi ako kay Ukyo-nee at hinila si Knight papunta sa view deck. Hindi namin kinuha ang attention nila at tiningnan muna namin yung notebook ni Ukyo-nee. It's already 1:25 in the afternoon and may schedule siya ng 1:30 sa client niya. Nandoon yung number nung client niya kaya tinawagan namin ito.

Si Knight ang kumausap dahil kilala niya daw yung kikitain ni Ukyo-nee. He cancled the meeting at okay lang naman daw din sa client. Nag-time check ulit ako ang its only 1:29, one more minute and tutunog na ang alarm ni Ukyo-nee.

*Anata wa yakusoku ga aru Ukyo-sama*

Ayan na yung alarm ni Ukyo-nee. Tinulak ko si Knight papunta doon sa may shadow part ng view deck at doon nag-tao.

"Masao-nee nakita mo ba yung notebook ko?' rinig naming tanong ni Ukyo-nee.

"Ha? Hindi bakit? Nawawala na naman ba?"

"Oo Masao-nee"

"Ne ne Ukyo-nee Masao-nee. Nee-chan Mira doshte Nii-san Kiro took it."

"KIRA! KNIGHT!"

Ay kalabao! Ukyo-nee kung makasigaw parang nasa bundok. "Naze Ukyo-nee?" sabay naming sabi.

"Nakita niyo ba yung notebook ko?"

Tinginan kami ni Knight tapos ngumiti kami ng sabay. "Yup Ukyo-nee..." sabay labas at buklat nung notebook niya. "...actualy you have a meeting at 1:30 with your client Shibaru? Wait Nii-san hawak mo parin yung case niya?"

"Nani!? Then hahabulin ko nalang kayo mamaya at pupuntahan ko na si-"

"Nii-san we cancled your appointment and he said that it would be another time. He said he'll call you." -Knight

(Kuroko no basket fan fiction) The girl that made them regretDonde viven las historias. Descúbrelo ahora