Nie dotykaj mnie

5

Melissa (przyznać się, kto się tego spodziewał?)

Siedziałam w swoim gabinecie pogrążona w myślach o możliwym ataku i dzieciach. Koło mnie na pierwszej kanapie siedziały moje siostry z kuzynkami a na drugiej ich matę. Siedzieliśmy tu już trzy godziny. Wybiła właśnie pierwsza w nocy.

-Pojebany rok. Dlaczego teraz wszystko musi się pierdolić? - warknęłam a oni spojrzeli na mnie.

-Nie mam bladego pojęcia. Za ile oni będą? - Meje spojrzała za okno w moim gabinecie.

- Powinni być teraz albo za pół godziny- odparłam wstając i kierując się do okna.

-Macie jakieś pomysły? Na atak, Maxa i dzieci? - zapytał Felix.

- Głupie pytanie - odparłam i dodałam po chwili namysłu- Atak oddamy ale z zdwojoną siłą. W sprawie Maxa nie będziemy nic robić. A z dziećmi co możemy zrobić? Nic- odparłam.

-Jak będzie wojna to oni też będą chcieli iść - powiedział Gracjan wstając z miejsca i chodząc w tą i z powrotem.

-Są wyszkoleni przez najlepszych wojowników, dadzą (nie wiem jak to się pisze 😑) radę. - odpowiedziała Nina.

I nastąpiła cisza. Pewnie się zastanawiacie, jaka sprawa z Maxem?  Więc wam powiem. Po tym jak był u czarownicy zaczął łazić po całym terenie i wyglądał jakby czegoś lub kogoś szukał. Chuj wie co on chce od życie więc się w to nie mieszam. Nie odczuwam jego braku tak bardzo jak na początku, chociaż nie kiedy odczuwam pustke to przypominam sobie o dzieciach i to uczucie znika. Wiem że myślicie sobie że szuka mnie i dziecka. W tym może być troche prawdy ale co mnie to? Jak odszedł to niech sobie teraz idzie. Usłyszałam samochód, spojrzałam w tamtą stronę i zobaczyłam busa. Pewnie tam są nasze dzieci.

-Przyjechali! - pisnełam i podbiegłam do drzwi. Otworzyłam je i pobiegłam do drzwi głównych. Przez które właśnie przechodził Samuel.

- Och kochanie - powiedziałam i przytuliłam go.

-Kto? - zapytał

- Vanessa - odparłam tuląc go.

Następnie przez drzwi weszła Carli i Vanessa a za nimi inni. Przytuliłam obie moje dziewczyny i zaprowadziłam wszystkich do mojego gabinetu.