When A Heroine Has Fallen (Zaldariaga Series #1)

Kabanata 11

Kabanata 11:
Shirt

Khalil Zaldariaga active three days ago.

I heaved a sigh as I read it beside his icon. It was almost a week after he gave me his warning. I always avoided him so I can give him space. Wala kaming relasyon o kahit anong koneksiyon pero kailangan ko siyang bigyan ng space.

I can feel the heavy feeling in my chest. Isang linggo ko na yata 'tong dinadala. Ni hindi ako makahinga ng maayos at makakilos dahil sa katotohanan na hindi ko na nakakausap si Khalil ng diretsong isang linggo.

"May nangyari ba? Bakit parang wala kang gana?" Racyel said. Nag-angat ako ng tingin sa kanya at umiling ako. Sinubukan kong ngumiti sa kanya. Hindi ko lang alam kung nagtagumpay ba ako roon.

"Wala lang 'to. Inaalala ko lang iyong exam."

"Your smile can't reach your eyes. I can smell the lie in your voice too." she said and I immediately stop chewing my food. Nanliit ang mata niya sa akin na para bang sinusuri ako. Humilig ako sa upuan na nasa soccer field. The wind blew towards us.

"What is it? Si Khalil ba?" ramdam na ramdam ko ang pag-iiba ng ekspresyon ko sa nabanggit niyang pangalan. Humalukipkip siya na para bang nahuli ako. Tumitig ako sa pagkain at nawalan na ako ng gana. Pinaglalaruan ko na lang iyon sa kubyertos kong hawak.

"Anong nangyari?" tanong ni Racyel at wala na akong pagpipilian kundi ang sabihin na lang sa kanya ang lahat. Isang linggo ko na rin na mag-isang dinadala 'to. I think I should tell her now. Bawat araw na lumilipas bumibigat ang nararamdaman ko.

I told her everything. Simula noong tinulungan ko si Zed sa practice. That I chat Khalil.  Then he warned me to not sent a message to him anymore. Halos titignan ko na nga lang ang conversation namin. I can't even click the message box, in fear that he'll saw me typing a chat.

I never been this scared before. I can't understand myself. I'm just crushing on him but I'm scared to lost him. I had this hunch that if he completely avoided me, it will give me a massive wound that it will take longer to heal or worst I won't heal anymore.

Kumunot ang noo ko ng ngumisi si Racyel sa akin pagkatapos kong magkuwento. Ang inaasahan kong reaksiyon niya ay magagalit siya at bubugahan niya ako ng mga sunod sunod niyang salita. Kaya nang kabaliktaran ang pinakita niya sa akin ay nagtataka ako.

"Why are you smiling?"

"You already poisoned him." I become more confuse.

"Ha?"

"Hantulin mo girl! Nagseselos iyan!" napasinghap naman ako sa sinabi niya.

"N-Nagseselos?" I almost said dramatically. Sunod na sunod na tumango sa akin si Raycel. Umiling naman ako.

"Imposible." sigurado kong sinabi. Nagseselos si Khalil? I can't even imagine him throwing an attention to me? So why would he feel that?

"Hindi kita maintindihan. You're flirting with him and now that you seen a one sign that he was affected, you can't believe it! Parang ang hangad mo ay manatili ka lang na humahabol sa kanya at kinukulit siya. Napansin ka na niya Suli! Bakit ganiyan ang reaksiyon mo?" halos yugyugin ni Raycel ang balikat ko pero hindi niya ako maabot.

Nasa katapat ko siyang lamesa habang ako ay nakahilig sa upuan. Tinitigan ko ang pagkain.

"Hindi lang ako makapaniwala. Selos agad? Dapat mauna ko munang maramdaman na napapalapit siya sa akin hindi ba? It's like he skip some level and he jump to an advance level. Puwede ba 'yon?"

"Regarding the rumors and what you said on me from his older brother, Khalil has the shortest patient and control on all the Zaldariagas! He's easy to pissed off! So it just means you already make him mad, Suli." she smirk at me evilly and I don't know why I suddenly become nervous on that.