When A Heroine Has Fallen (Zaldariaga Series #1)

Kabanata 29

Kabanata 29:
Stranger

Mabilis na tumingin sa akin si Zed, Joaquim at Condrei. Like it's an instinct when that name was mentioned. I heaved a sigh and hold my notes tightly so they can't notice the sudden tense that crept on my body.

"Tumatawag iyong suplado mong kapatid dude? Sagutin mo. Gusto kong kausapin." before Condrei can even click the answer button, naunahan na siya ni Wenceslao na pindutin iyon.

"Nagugutom ka ba Suli? May pagkain rito." si Joaquim na agad kinuha iyong paper bag na may lamang pagkain. Mukhang para sa kanila. I waved my hand dismissively.

"Uh h-hindi na. Salamat. Ayos lang ako." pagtanggi ko roon. Ramdam ko na niyaya niya ako para ibaling ang iba sa atensiyon ko. He knew that something is off. I can even feel the slight awkwardness in the atmosphere after Khalil's name was mentioned.

"Huwag ka ng mahiya. It's still us Suli. Hindi mo dapat ituring kami na iba." si Zed naman at inabot na sa akin ang isang king size burger. Agad na inatake ng amoy noon ang ilong ko. Wala na akong nagawa kaya tinanggap ko na iyon.

"Salamat."

"What drink do you want? Cola, milktea, fruit juice or water?" tanong sa akin ni Zed.

"Tubig na lang." I said and Zed nodded. Aside from his physiques and features that become matured. Walang pinagkaiba sa personalidad niya. Siya pa rin iyong Zed na kakilala ko. Pati na rin si Joaquim. But he become silent now.

"Hello dude." humalakhak agad si Wenceslao nang siya ang bumati sa nasa kabilang linya. I shifted on my seat.

"Stay the fuck away Wenceslao." natigil ako sa pag-nguya ng marinig ang tinig na iyon. Ni loud-speaker ni Wenceslao ang phone kaya rinig ko. My whole body shuttered on hearing his voice again. It's been years. My heart thumped violently inside my chest.

Humalakhak rin si Raius na nasa tabi nila. Ang boses ay iritado at sunod sunod akong napalunok roon. Walong taon ang lumipas pero hindi ko pa rin nakakalimutan ang tinig niya. It's just become more deep and husky.

"Gago ka!" si Condrei natatawa dahil nainis na agad ang nasa kabilang linya. Inagaw niya sa kamay ni Wenceslao ang phone.

"Hello bro." si Condrei na ngayon.

"Why are you giving your phone to that fucking Wenceslao?"

"He just wants to pissed you off." Condrei said. Kahit hindi ko man makita ang mukha niya ngayon kaya kung hulaan ang ekspresyon niya. Siguradong salubong na ang kilay niya at ang mga mata ay madidilim. Para akong aatakihin na sa puso ngayon dahil sa lakas ng kabog ng puso ko.

Para akong hinihingal pero hindi ako makalanghap ng hangin.

"Psh, his voice sounds like a frog. Why is he even on your band? Pampapangit lang siya sa banda." ani Khalil sa kabilang linya at halos mahigit ko ang hininga roon. Hindi ko na matuon ang atensiyon ko sa pagkain dahil sa naririnig kong boses.

Humagalpak ng tawa si Wenceslao. Binalot ng buong sasakyan ang malakas niyang tawa. Raius cursed him dahil nababangga siya ng balikat sa kakulitan niya.

He's not here but I feel so nervous as I heard his voice now. This is the first time again after years. Nangulila ako sa tinig na iyon na ngayon at bahagya akong naninibago.

I look at the burger. Nakakaisang kagat pa lang ako at parang wala na akong nalalasahan. Nawawalan na ako ng gana. I gulped. Zed open the bottled water for me.

"Are you thirsty?" mukhang napansin niya na hindi na ako kumain. Nilahad niya sa akin ang bottled water. Nanunuyo ang lalamunan ko kaya tinanggap ko na iyon.