James Levi: Broken Man (COMPLETED) UNDER EDITING

Chapter 26

Chapter 26

"I AM REJECTING YOU." Saad ni James habang blangko ang mukha at matang nakatitig kay Stella. He has decided. He's leaving her for good. Or is it?

Wala siyang choice. Hawak siya sa leeg ng pamilya niya at ngayon, damay na si Stella. He can't risk that. Ayaw niya na pati ito ay madamay sa kasakiman ng pamilya niya.

Lumayo sa kanya sa Stella. Nasasaktan siya na nakikita itong nasasaktan. All those days na dinededma niya ito ay parang impyerno sa kanya. It was too painful to bear. Pero ang sabihin ang isang bagay na ayaw niyang gawin ay parang buhay niya na bigla nalang nawawala. His heart crumbles even more.

He promised. This will be the last heartbreak he'll take. Hindi na siya uulit. Hindi na kailanman. Kung ito pang ang paraan para hindi maulit ang nakaraan, gagawin niya.

Nanatili siyang nakatitig kay Stella na hindi makapaniwalang nakattitig din sa kanya. They were silent for a moment until he saw something.

Did her eyes just flashes into black? It was just a second but he saw a glimpse of it.

And just like a volcano ready to erupt, he felt a sudden change of behavior from Stella. Was it confusion? No, it was her anger.

Napalunok siya ng biglaan. And in an instant, he went flying outside the house. Sa bilis ng pangyayari ay hindi kaagad siya nakahuma. Nagpagulong-gulong siya sa sementong daan sa labas lang ng bahay ni Stella.

Mabilis siyang tumayo at hinarap si Stella na may nag-aapoy na mata sa galit. Nanlaki ang mata niya. Hindi niya pa kailanman nakikita si Stella na ganito kagalit.

She's scary. Shit.

Sexy itong naglakad palapit sa kanya. What is happening? And he suddenly felt a sudden surge of power from her. Kailan pa ito naging ganito kalakas?

Keenalyn was right. Hindi niya pa nga talaga lubos na kilala ang mate niya. He was so busy with himself that he didn't pay attention to Stella.

"Ito ba? Ito ba ang dahilan kung bakit hindi mo na ako pinapansin noong mga nakaraang araw?!" Galit nitong sigaw ng makalapit.

Naglumikot ang mata niya. Did I made a wrong decision just now?

"Answer me! Damn it!"

Napatalon siya sa gulat dahil sa pagsigaw nito. Napalunok siya ng ilang beses bago ito tinitigan sa mata. "Yes-"

"Bullshit!" Napatalikod ito dahil sa prustrasyon.

Naguguluhan siya. Where is the Stella he once knew? The jolly, sweet and loving Stella? His matey?

"Why?" Dahan-dahan itong humarap sa kanya. Ngunit sa pagkakataong iyon ay nagmamakaawa na ang mukha nito. "Why? I need to know why?"

"This is the best way for the both of us-"

"So, hurting each other is a best way now? Huh? How come? Was it good? Tell me!" Putol nito sa kanya. Nanikip nang bahagya ang dibdib niya pagkakita sa nasasaktan nitong mukha.

"Please, don't make it hard for me..." Sumamo niya.

"How am I making it hard for you? Does loving you, caring for you and being with you makes it hard for you? If it does, you should've told me so. Nang sa ganoon, magawa kong dumistansya sa'yo! Hindi iyong pinapaasa mo ako na mahal mo parin ako!" Tumulo ang luha nito. Pinigilan niya ang sariling yakapin ito.

"I love you..." Usal niya. He do.

"Then why leave me?" Pinahid nito ang luha. "Why leave me James? Bakit?"