leylâ ile mecbur

söyle ruhum.

yorgun hissediyorum. kafam çok dolu. kalbim çok dolu. bu doluluk çoğu zaman ağrı yapıyor. bir şeyleri değiştirmek istiyorum. yazmak istiyorum. kelimelerin gücüne inanıyorum. onları tekrar tekrar yaratmak istiyorum. çünkü bir tek yazarak anlatabilirim. anlıyor musun? resmini çizemem, müziğini çalamam. benim elim yalnızca kalem tutar bu saatten sonra. ne keman, ne fırça. yalnızca kalem. yazmam gerek, kelimelerin çığlığını duyurmam gerek insanlara. çünkü insanlar canlıların çığlıklarına sağır. kapının ardında değil, masanın üzerinde olmam gerek benim. bir tek bu şekilde özgür kalabiliriz. anlıyorsun. kim bilir; belki bir gün kağıtlardan kanat, mürekkepten gökyüzü yaparız. kanadında özgürlük yazan mavi kuşlara uçmayı öğretiriz.

1309-