Help Me, I'm Dying | BL [EDITING]

[4]

Keshia's POV

Tila tumigil ang mundo ko ng marinig ang 'baby bunny'. Hindi, hindi maaari!

"A-ano po nangyari kay Han?" halos pasigaw kong sabi. Bigla namang huminto ang sasakyan at agad na bumaba ang mga kapatid ko.

"Nandito na po kami, sandali lang!"

"H-hija, nandito ako sa kwarto ng bestfriend mo. P-pakiusap, bilisan niyo!"

Pinatay ko na ang tawag. Kusa kaming pumasok sa mansion nila at tumakbo papasok ng bahay. "Nasa kwarto siya ni Han.'' pilit ko na ginagamit ang lahat ng maalala ko noon ng pumunta ako dito ng bata pa kami at ng makapasok ako sa kwarto ni Han. Nakasunod naman ang mga kapatid ko sa likod ko.

Kinakabahan ako sa kung ano man ang nangyari kay Han. I can't lose him! He's very special to me, he's the only one who's always there for me kahit na ano man ang mangyari.

He's one of the people who made my life complete. Kapag nawala siya, malaking parte ang mawawala sa akin.

What happened to him?

And a familliar door appeared in our front and we can hear sobs from the inside. Agad naming binuksan ang pintuan.

I can't stop myself to cry sa kung ano ang tumambad sa amin.

Nakaluhod si uncle sa sahig at umiiyak habang buhat-buhat si Han na walang malay. Bumubula ang bibig 'neto at naliligo sa dugo ang kanan niyang braso.

Agad akong lumapit 'kina uncle habang si Chynna ginagawa ang best niya para patahanin si uncle. "H-hindi ko alam kung bakit ginawa niya ito, hija..." "Uncle, no one's fault." sagot ko sa sinabi niya.

Sina ate Ashi at ate Vencer lumabas ulit habang si kuya Kreo nasa likuran ko.

Napatingin ako sa mukha ni Han. There are traces of tears in his face.

He cried.

"Jefferson Han, as always, you're a freaking fucking dumbass!" chineck ko ang heartbeat niya. Kumuha si kuya Kreo ng kung ano sa cabinet ni Han at pinunas sa bumubula niyang bibig.

Why? Bakit ganito? Wala akong maramdaman!

Nilibot ko ang buong pulso niya kakahanap ng kahit isang tibok lang. Until I felt a heartbeat from his pulse. "He's alive!" halos pasigaw kong sabi and timing na dumating si ate Ashi na may dalang what I assume first aid kit. "Sandali, nandito na ang future doctor."

Tiningnan ko lang si ate Ashi sa ginagawa niya kay Han. Ginagawa niya ang lahat para makahinga siya ng maayos.

Hindi ko kayang makita na ganito ang sitwasyon ni Han.

Pinunasan ko ang luha ko at nilibot na lang ang mga mata ko sa buong kwarto niya.

Naagaw ng atensiyon ko ang kaisa-isang picture frame. It's the same sa picture na nasa gallery ko kanina.

Our throwback picture together.

Lumapit ako sa kung saan ang picture frame at kinuha 'yun. Nagbalik lahat ng alaala sa picture na 'to.

___...↭...___

12 years ago...

"Keshia, dali! Kumain ka muna. Ayokong magutom ka." a 6 year old boy named Jefferson Han called me, two hotdog on sticks full of ketchup in his both hands. I ran to him and he gave me one of that hotdog sticks.

We're in our mansion's playground to play around. Siya lang ang sinama ni uncle Joseph sa kanilang magkakapatid since we're close. His dad wants to spend time with dad kaya sila napunta dito.