Help Me, I'm Dying | BL [EDITING]

[32]

Steven's POV

"S-Steven, 'w-wag 'kang a-aalis s-sa tabi k-ko, p-please..." minasahe ko ang buhok ni Jefferson para kahit papano, kumalma siya. Nanginginig ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa kamay ko at naluluha ang kanyang mga mata na inosenteng nakatingin sa akin. Nagtitili at may kung anu-anong sinasabi ang kasama naming mga kutong-lupa dito habang nakatuon ang kanilang mga mata sa amin.

He's so cute— really, I wanna cuddle him forever!

I can't imagine kung gaano ka-grabe ang pinagdaanan ni Jefferson. Hindi ko ma-imagine kung gaano kasakit sa kanya ang ginawa sa kanya ng gago niyang kuya. Wala siyang kaalam-alam sa mga ganung bagay but that bitch— ARGH!

Kung magkakaroon lang ako ng permiso para patayin 'yang si Jason Han, I'll going to torture him before killing him off. But I can't do that. Mahal siya ni Jefferson at masasaktan siya kapag nalaman niyang pinatay namin ang kuya niya.

Jefferson— you're too good to deserved all the pain. Don't worry, I'll going to make you feel so loved and special. I'll always take good care of you. I love you!

Hinalikan ko siya sa noo at nginitian. "I'll be so fast. Magsi-CR lang ako, okay?" hindi ko mapigilang kurutin siya sa pisngi ng sumimangot ang kanyang mukha. Lumapit sa amin si Hugi at inakbayan niya si Jefferson. "Son, Steven will be back after minutes. He needs to excrete or else he'll get sick." hindi inalis ni Jefferson ang tingin niya sa akin.

How adorable he is!

Umiling si Jefferson sa sinabi ni Hugi. "A-ayaw!" and he crossed his arms. Hugi facepalmed himself. Mas lumakas ang pagtili nina Myla at Ayeen Jee ng marinig ang naging sagot ni Jefferson. Naki-tili na rin sina Whisley at Kreo sa dalawa. Si Nall? Siguro naririndi na 'yan sa ingay ng mga kutong-lupa.

Nginisihan ako ni Hugi. "Steven can't leave his baby boy alone for a long time." hindi ko mapigilang mamula sa mga narinig ko kay Hugi. What the fuck? "You know who's that baby boy?" Jefferson shook his head. "You." nanlaki ang mata ni Jefferson ng marinig 'yun. Kagaya ko, namumula rin ang magkabilang pisngi niya. "Ship!" sinamaan ko ng tingin sina Ayeen Jee at Myla.

Thanks to you, Hyugnam Cho. Mas pinagulo mo pa ang buhay ko. Hindi ka pa nakontento sa pambu-buking mo sa akin sa group chat. Pero mabuti na rin 'to. Atleast binigyan niya ako ng idea ng excuse kay Jefferson para makapag-CR. Kapag hindi ako makapag-CR, good luck na lang talaga sa mga kidneys ko.

Kinurot ko ang ilong ni Jefferson at ginulo ang buhok niya. He giggled. "Yes, you're my giant baby boy and I can't leave you alone for a long time." and I smiled sweetly to him. Nagulat ako ng niyakap niya ako ng mahigpit. "B-bumalik k-ka agad 'ah? N-natatakot a-akong mawala k-k-ka s-sakin." hindi ko mapigilang mapakilig at mamula sa sinabi niya. Nagsitilian na naman ang mga kutong-lupa, tss.

Me too. I'm afraid to lose you lalong lalo na alam kong sobrang kailangan mo ako. I'm afraid that you'll try to kill yourself once more.

Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at nginitian niya ako with his signature bunny smile at binitawan ang kamay ko. Dali-dali naman akong pumunta sa CR. Kinindatan ko siya bago ko isara ang pintuan and I'm so amused sa naging reaksyon niya.

He's blushing mess.

Agad na akong umihi para makabalik na agad ako kay Jefferson. Then his bunny smile replayed in my mind once again. Hindi ko namalayang ngumingiti ako na parang baliw dito. I can't help it— he's so cute.

Ng makatapos na akong umihi, siyempre flinush ko ang inidoro at inayos ang sarili ko. Agad akong lumabas ng CR and I can see his precious smile while staring on me.

I smiled at him back. "S-Steven!" agad niya akong niyakap. Hindi nagtagal ang pagkakayakap niya sa akin ng hinila niya ako papalapit sa kanya at ipinagdikit ang aming mga noo. He wrapped his arms around my neck. Then his next action made my whole world stop.