Me and My Suspicious Partner(fanfic For WuQi)[Completed ]

Part 17 ( သူ....ရက်စက်တယ်)

တစ်လနီးပါးကြာခဲ့လေပြီ။

ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိသော သူခိုးဂျပိုးရုပ်နှင့် ယောကျ်ားသားတစ်ယောက်ကို အလေးပေးလွန်းသော၊ ဂရုစိုက်လွန်းသော ဧကရာဇ်၏ အပြုအမူများကြောင့် နန်းတော်တစ်ခုလုံး ကောလဟာလများက ပြန့်လွင့်ကာ နေခဲ့လေသည်။

"အားယား....တစ်နေ့တစ်နေ့ အိပ်လိုက်၊ စားလိုက် လုပ်ရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ။"

ချီရုန်က နန်းတော်၏ ဥယျာဥ်ထဲရှိ နန်းဆောင်ရှိ ထိုင်ခုံတန်းလျားတွင် ပက်လက်လှန်ကာလှဲချလိုက်ရင်းဆိုသည်။ သူက ဘေးကိုစောင်းကာ ပြောင်းလှဲလိုက်ရင်း သူ၏ လက်မကို ပါးစပ်ဖြင့်အသာကိုက်လိူက်သည်။

"နန်းတွင်းသူတွေဆီကနေ ဓားပြတိုက်ရင်ကောင်းမလား။

အာ...အဲ့လိုလည်းမဖြစ်သေးဘူး။ ကျွင်းဝူမျက်နှာကရှိသေးတော့ ငါလုပ်တာတွေက သူ့ကိုထိခိုက်စေမိလိမ့်မယ်။

ဟူး....စိတ်ကုန်လိုက်တာ။ အရင်အတိုင်း တောထဲမှာပဲ ပေါက်လွတ်ပဲစား လုပ်နေလိုက်ချင်တယ်။ တကယ်ပဲ"

ချီရုန်က ပေါက်ကွဲလာသည့်ပုံစံဖြင့် ကောက်ထိုင်လိုက်ပြန်သည်။ သူ၏ပေါင်နှစ်ဖက် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီကို လက်သီးဆုပ်ကာ အားပါပါထုလိူက်ရင်း

"အဲ့ကျွင်းဝူဆိုတဲ့ကောင်ကြောင့်ပေါ့။ အခုပဲ တစ်လကြာနေပြီ။ အခြေအနေမေးလိုက်ရင် မတည်ငြိမ်သေးဘူးဆိုတာချည်းပဲ။ ပြီးတော့ ဘာမှလုပ်နေတာလည်း မတွေ့ရ။ သူတကယ်ပဲ ဘာကို တည်ငြိမ်အောင်လုပ်နေမှန်းစဥ်းစားလို့ကိုမရတာ။ စိတ်တိုတယ်။

ငါ့ကို တုံးတယ်ဆိုပြီး ညှက်ချနေတာပဲ ဖြစ်ရမယ်။ ဒီနေ့တော့ ငါသူ့ကို မေးကိုမေးကြည့်ရမယ်။"

ချီရုန်က ထိုနေရာမှ ချက်ချင်းမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ဧကရာဇ်အဆောင်ဘက်သို့ ဦးတည်းလာခဲ့လိုက်သည်။ ဧကရာဇ်အဆောင်တော် ပတ်ဝန်းကျင် ပတ်ပတ်လည်တွင် အစောင့်ရဲမက်များ အလွန်များစွာ ချထားပြီး စောင့်ကြပ်ထားကြသည်။ မြင့်မားပြီး ကြီးလွန်းသော တိုင်ကြီးတစ်တိုင်ကို ကွယ်လျက် ချီရုန်က အခြေအနေကို လှမ်းကြည့်နေသည်။