8

496 30 7
                                    




"Ne? Bunu bize neden söylemedin Karol? Bitirmek zorunda değildik."

"Annem ne arkadaşlarımı ne de sevgilimi beğenmemişti ki Ruggero. Sevgilim de arkadaşlarım da mükemmel olmalıymış."

"Sen, yani bu yüzden-"

"Evet, böyle sizi daha çok üzmüş olabilirim. Özür dilerim, ama diğer türlü yüzünüze bakarak yapamazdım bunu. Hem söyle sen beni bırakır mıydın mesajla gitmeseydim? Yüzüme bakıp anlardın ki senden ayrılmayı istemediğimi."

"Karol, ben çok şey düşündüm. Öyle bir anda, öyle bir gittin ki."

"Biliyorum, özür dilerim."

"Sen eskiden olduğun Karol değilsin ki artık, özrün onu geri getirmez."

"Ruggero, yapma."

"Sen benim sevdiğim kadını öldürmeye çalıştın. Onu gömdün ve yerine yenisini koydun Karol."

"Sen iki karola da aşıksın ama."

"Bu da benim bir hatam."

"Beni bir hata olarak mı görüyorsun?" Karol 5 yıl sonra ilk defa duygularını saklamıyordu ona karşı. Sesi titremişti ve neredeyse ağlayacaktı. Ruggero bunu fark edince içi cız etmişti ve ne yapacağını şaşırmıştı.

Tabiki de onu hata olarak görmüyordu. Sadece kendini değiştirdiği için ona kızgındı. Her şeyin sonucunda Karol değişmiş oluyordu. Eski Karol mükemmel değildi ama çok samimi, tatlı, doğal biriydi. Yeni Karol her konu da mükemmeldi, sevimliydi, doğal güzeldi, yetenekliydi.

Kendisini bunlara zorladığı için ona çok sinirliydi, ailesiyle tek başına başa çıktığı ona söylemediği için kızgındı. Oysa ona söyleseydi ona yardım etmek için bütün yolları denerdi.

"Beni bir hata olarak mı görüyorsun Ruggero?" Diye tekrarladı Karol sessizliğinin üzerine. Ruggero hala susunca Karol afallamasıyla beraber gözlerindeki umut ışığı söndü.Bu konuşmadan sonra olabileceklerini düşünmüştü ama Ruggero ondan hata diye bahsetmişti.

Ruggero hala cevap vermeyince Karol bir adım daha yaklaştı ve yeşilleriyle gözlerinin tam içine baktı.

"Bir sürü hata yaptım."

"Evet çok."

"Sizi üzdüm."

"Biliyorum, bizzat yaşadım."

"Sana ailemden bahsetmedim ve her şeyi kendim çözmeye çalıştım."

"Aptallıktı."

"Seni seviyorum." Dedi Karol kahvelerine bakıp masumluğuyla.

"Bende." Dedi Ruggero saklama gereği duymadan bu sefer.

"Neyse bu konuları daha sonra konuşuruz gel gidelim."

"Gitsem daha iyi olacak mısın?"

"Saçmalama Karol!"

"Sana zarar veriyorum."

"Hayır Karol, saçmalamayı bırak!"

"Ben-" Karol durup bir kaç adım geri gitti ve iç çekip devam etti.

"Giovannalarda kalsam daha iyi olur."

"Benimle kalacaksın Karol."

"Ama-"

"Bu sefer gitmene izin vermeyeceğim."

"Beni unutman daha iyi, neden kendine acı çektiriyorsun?!"

PerfectWhere stories live. Discover now