Perfect

9

"Seni seviyorum." Diyen Ruggero'ya Karol gülümsedi. "Bende seni."

Hafif yağmur çiselemeye başlamıştı. "O zaman Bayan Pasquarelli-" Karol sözünü kesti. "Sevilla."

Ruggero güzel bir sırıtış yaparak başını iki yana salladı. "Pasquarelli."

Karol güldü ve gülerken de başını aşağıya eğdi. Ruggero sırıtarak onu izliyordu. Kahverengi, parlak, dağınık saçları, koşmaktan ve soğuktan kızarmış burnu ve yanakları, ağladığı için kristal gibi parlayan gözleri, eşsiz gülümsemesini sunan dudaklarıyla çok tatlı duruyordu.

Ruggero başını kaldırmayacağını anladığında parmağını çenesinin altına koydu ve kaldırdı. Ruggero o an anlamıştı ki kızarma sebeplerine utanma da girmişti. Karol Ruggero'un gözlerine bakamıyordu çünkü.

Ama ne kadar uzun zaman olduğu için utansa da sebebi bu değildi, Karol şuan da kendini Ruggeroya yetersiz görmüştü. Ruggero'nun kahvelerine bakarsa bile kirleteceğini düşünmüştü.

"Aklında ne varsa hepsini at." Dedi Ruggero. "Yapamam, sen benden daha iyilerini-" Ruggero Karolun sözünü kesmek için tekrar öptü.

"Saçmalama bebeğim." Karol hızla ona sarıldı. Ruggero da geçikmeden sımsıkı belini sardı ve kafasını Karolun saçlarına gömdü.

"Kokun benim uyuşturucum Güzelim." Karol başını göğsüne biraz daha bastırıp hafif boyun kısmına yerleşti. "Bir de bana sor." İkisi de gülüşüp ayrıldıklarında yağmur yavaş yavaş şiddetlenmeye başlamıştı.

"Yağmur hızlandı, istersen gidelim. Islanma." Karol gülümseyerek başını iki yana salladı. "I-ı, artık mükemmel olmak zorun da değilim." Ruggero dediğinin üzerine gülümserken Karol kafasını kaldırıp yukarı baktı.

Ruggero kolunu Karolun omzuna atıp kendine çekti ve yavaş yavaş ıslana ıslana eve geri geldiler. İçeriye geçip Ruggeronun anne ve babasına gözüküp yukarı çıktılar. Karol Ruggeronun kapısını açıp içeri girdiğinde Lindayı yatakta otururken görmüştü.

"Ah, yemin ederim bıktım senden!" Dedi Karol onu gördüğü anda. Lindanın yüzü Karolu gördüğünde düşmüştü ama arkasında Ruggero durduğu için belli etmemeye çalışmıştı. Ruggero yavaş yavaş Linda'nın onu sevdiğini anlamaya başlamıştı.

"Güzelim sakin." Dedi Ruggero gülerek. Linda çatık kaşlarla onlarala bakarken Karol bunu Lindanın yanında demesine Lindaya bakarak gülümsemişti. Ama sonra aklına ıslak olduğu gelince önce üstüne sonra Ruggeroya baktı.

"Üstüm çok ıslandı, senin kıyafetlerinden giyebilir miyim Ruggero?" Ruggero'nun gülümsemesi, yavaş yavaş sırıtmaya döndü. "Bence önce banyo yap bebeğim. Yağmur suyuyla rahatsız olursun."

Karol başıyla onaylayıp Lindaya bir bakış attı ve odadaki banyoya girdi. O banyo yaparken Ruggero Lindayla konuşup göndermişti ve Karol burada ki banyodayken o da diğer banyoya girmişti.

Ruggero çıktığında odasına geldi ve Karolun hala çıkmadığını fark etti. Zaten Ruggero hızlı banyo yapmıştı. Üzerine siyah boğazlı kazak, altına siyah eşofman geçirip havluyla saçlarını kuruladı.

Gözlerini etrafta gezdirirken yatakta duran Karolun telefonunun sessizde olarak çaldığını fark etti. Annesi aramaya devam ediyordu. Ruggero açmasının doğru olmayacağını biliyordu bu yüzden kararsız kalmıştı.

Annesiyle arasında ki olay Karolun canını çok sıkıyordu ve Ruggero da bunu bildiği için bir şekilde yardım etmek istiyordu. Yine de Karolun telefonunu açmadı ve 105. kapanışını izlemiş oldu. Evet annesi psikopat bir kadındı ve 105 kere aramıştı Karolu, ama sessizde olduğu ve bakmadıkları için bu kadar aradığından haberleri yoktu.