9🍁 Final

152 21 12
                                    

"Jongin! Jane geldi! Çabuk ol oğlum!"

"Beklerim.. sorun değil.."

"Çoktan hazırdı zaten kızım."

"Geldim geldim!"

Vestiyerdeki aynada görüntümü son kez kontrol ettim..

"İyisin iyi.." dedi Jane.

"Kahraman olarak gözünü açtığından beri böyle! Başını bir yere mi çarptı bilmiyorum? Huyu değişti!"

"Anne ne alakası var! Aynada kendimize bakmayak mı?"

"Bence böyle daha iyi Misa teyze.."

Annemi kapıda bırakıp "hadi gidelim." dedim.

Jane yanım sıra düştü yola.

"Koluna girebilir miyim?" dediğinde cevabı çoktan bildiğini hatırlatan bakışlarımı diktim ona. Somurtarak ellerini cebine soktu.

"Arkadaşça koluna girsem ne olacakki?!"

"Kolum başkasına ait biliyorsun.."

"Arkadaşça dedik arkadaşça!"

"Sen sınırları ayarlamakta iyi olmadığın için ben ayarlıyorum Jane.. hem bu kollar her şekilde başkasına ait."

"Biliyoz biliyoz.. bilmeyen mi var gerçi.."

Aramızdaki boşluk otobüste aynı koltuğa yanyana oturunca kapandı.

"Lua, Sehun'la kurstan sonra birlikte geçeceklermiş."

"Ravi de kontrolü için daha erken gidecekti zaten."

Duraklarda bir dolup bir boşalan otobüs.. sabahın geç saatinde bile ağırlaşan trafik.. yol kenarında soğuğa rağmen dizi dizi satıcılar.. koyu gri bulutları ile karamsar bir hava.. yapraklarından soyunmuş sakura ağaçları kaldırımda sıra sıra.. yeşil olmadıklarına şükrederek gözlerimi kapatıyorum. Yoksa bu sıradanlık ağlatıyor beni..

O korkunç günleri geride bırakalı iki ay oldu. Fakat belleğimde ve kabuslarımda o anki gibi taze.

"Jongin.. geldik.."

Gözlerimi aniden aralayınca panikle etrafıma bakındım. Ekranda yanan hastane durağı ismini görünce rahat bir nefes bıraktım.

"Özür dilerim. Seni korkuttum mu?"

"Hayır hayır.. alışamıyorum.. ama alışacağım.. onun daha iyi olması için.. ben de iyi olacağım.."

Girişte ziyaretçi kaydımızı yaptırıp asansörleri pas geçtik. Hâlâ kapalı yerlere dayanamıyorum. Her karanlık, o depoya benziyor. Her kilit ona vurulmayı bekliyor gibi..

Merdivenleri dört kat çıkarken psikoloğun sözlerini hatırıma getirdim. Gözlerimi kapadım. Jane'i kolundan tuttum ve basamakları karanlıkta adımladım. Yanımda güvenilir biri ile karanlığı emniyet hisleri içinde adımladım.

Kayıp ÇoraplarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin