[MAYDON ]"The Girl I've Once Met" BOOK 1

CHAPTER 3

Dune's POV

@Dalapasigan

Everything was so beautiful, the ocean, the scenery are all so refreshing sa mga mata isama mo pa ang napakasarap na simoy ng hanging dumadapmi saaking mukha.. simula kahapon nung unang dating namin dito, ay dito na ako naglalagi sa may dalampasigan at batuhan tumatambay inaantay ang paglubog ng araw sa tuwing sasapit na ang hapon. Napakaganda ng tanawin dito, i was wrong when i thought dati na pangit manirahan malayo sa maynila, but i was wrong because this place is Lit. Tahimik, Ang sarap ng hangin.. everything's good. And The people...

Natigil ako sa aking pagnanamnam sa aking kapagiliran ng may maalala ako.. yung babaeng nagbigay kahapon saakin ng sunflower.. I close my eyes to remember that exact moment wer'e she was about to give me the flower, her smile.. And that feeling that i've felt when i was at that moment with her..

Why do i feel like i'm feeling the first kilig?

Tss. Natawa nalamang ako saaking mga naiisip..

"HUY!!!"

Ako'y napabalikwas ng tayo dahil sa sobrang kabiglaan ng pagsigaw ng kung sino man, nilingon ko siya and there she is, yung babaeng kani-kanina lang ay nasa isipan ko..

My heart's beating fast again is this kilig again? Dang! why am now being so confused?

"Maymay?"

She throw a smile on me, a wide on though.

"Yes! Ako nga; uy teka kilala mo na ako?" Kunot noo niyang tugon

I comb my hair using my fingers when i saw her walking closely

"Hindi kita kilala, yung pangalan molang. Narinig ko kasi yun yung tawag sayo kahapon nung matanda at nung mga bata.." paliwanag ko trying hard para di niya mahalatang kinakabahan ako

"Ahh"

tumango siya hanggang sa makalapit nanga siya sakin at walang sabi-sabing umupo sa mismong tabi ko, di ko yun kinaya para akong nakaramdam ng matinding kuryente kaya ako na out of balance at muntikan ng mahulog sa batong aking inu-upuan, mabuti nalang at maagap si maymay at agad niyang nahawakan ang kamay ko kaya di ako tuluyang nalaglag.

"Ang payat mo , pero malakas ka."

I complimented.

She stoodup and jokingly showing her muscles kuno kahit wala naman talaga

"Shempre! Matibay to ano!"

Pagyayabang niya, it made me smile..
And I'm glad that she also smiles back at me. Our eyes met again for the third time.. di ko alam kung bakit parang sa tuwing nagtatama ang aming mga mata ay para bang bigla nalang akong nakakaramdam ng matinding kuryente sa buo kong kaibuturan. I got stock.

Nauna siyang umiwas ng tingin at patay malisya sa kagaganap lang na malalim na pagtitigan namin

"Syanga pala, Ano nga pala ang pangalan mo? Ang daya lang kasi ikaw kilala mo na ako samantalang ako heto't di man lang alam ang pangalan mo?"

Parang nagtatampo niyang tugon na hinaluan pa ng kanyang pag nguso-nguso nasiya namang ikinatuwa ko. Psh.

Nagpapacute ba'to saken?

Huminga ako ng malalim saka ko inilahad ang aking kamay sakanya

"Hi I'm Donny Pangilinan, nice to meet you."

Pormal kong pagpapakilala ngunit imbes na tanggapin niya ang aking kamay ay gulat na gulat na mukha ang kanyang iginanti saakin.

"Hala ka!? Pangilinan? Kaano ano mo si Francis Pangilinan?"

Napakamot nalamang ako saaking ulo, i knew it. This always happens whenever na nagpapakilala ako, di na ako magugulat dahil kilalang tao ang mga Pangilinan not just here in the Philippines but also around the world. That's why I'm studying so hard to reach what my elder's pangilinan did. To reach where they are now..

"His my uncle." Maikli kong tugon.

She stood up and said

"Ahh okay sige, mayaman ka pala.. Alis na ako ah? Babye!"

"T-teka!"