[MAYDON ]"The Girl I've Once Met" BOOK 1

CHAPTER 19

***

Dahil sa pagtataka'y iminulat ko ang aking mga mata..

Nagtatakang nakatingin sa itaas, At dahil nga sa matinding ulan ay nanlabo ang aking mga mata kaya kailangan ko pa muna itong kusutin upang mas lalong maaninag ang kung ano man yung nasa itaas..

And as i slowly reopen my eyes, Nagulat ako ng makita siyang nakatayo sa tabi ko't tinatakpan ako ng dalawang payong

Yung isang hawak niyang payong ay nakatuon sa aking paanan samantalang yung isa naman ay nakatuon saaking pangitaas kasama na ang aking mukha

Ng Dahil sa galak hindi ko mapigilang Hindi matuwa, Nahila ko si may kaya siya na out of balance sa pagkakatayo't nabitawan ang dalawang hawak hawak na payong

Wala na akong panahong magpaalam pa, agad ko nasiyang niyakap ng mahigpit

"Uy Donny..." dinig kong bulong niya't nagpupumilit pang makawala

"Shhh, Please let me hug you kahit ilang minuto lang? Please? Kahit ito nalang pambawi mo sa naudyot nating Date?" Pagsusumamo ko

Dinig kong natawa siya saaking sinabi't yumakap narin saakin pabalik

"Pero yung payong ko, kaya nga kita dinalhan nun e' para di ka magkasakit." Maktol niya

Ng madinig iyon ay mas lalo kopang hinigpitan ang aking pagyakap sakanya

"Thankyou." Bulong ko

This silly girl, the lastime she tried to meet up with me muntikan nasiyang madisgrasya dahil sa iniisip niya ako, and then now.. Bumalik pa ulit siya para lang may mapagsilungan ako.

Who would have not love her?

"May, Sorry sa sinabi ko kanina." Sabi ko sa gitna ng aming pagyayakapan

"Ba't ka nagsosorry? So binabawi mo na?" Sabi niya na para bang may gustong ipahiwatig

Kaya ako napakalas sa aming yakapan at napatitig sakanya ng may pagtataka

"What do you mean?" Tanong ko

"What do i mean what?" Balik niyang tanong saakin dahilan para matawa ako dahil sa kanyang pag iingles.

I comb my hair using my fingers repeatedly sa isiping baka magkamali na naman ako ng sasabihin at bigla na naman siyang tumakbo paalis

Napansin niya ata ang aking pagkabalisa kaya siya bumuntong hininga sa kawalan

"Gusto din kita Donny."

Sabi niya dahilan ng aking pagtitig sakanya na may gulat sa mata
Isama mo pa ang bumabalik na bilis ng tibok ng aking puso ngayon.

"Talaga?" Manghang turan ko

Ngumiti siya't tumango

"Oo, sa tingin mo ba lalapitan kita't kakausapin kung hindi kita gusto? Siguro nga palakaibigan ako pero kakaiba yung tingin ko sa'yo." Direstyahan niyang sinabi na mas lalo lang nagpangiti saakin

"Kelan pa?" I asked out of curiousity at excited na nag aantay ng kanyang sagot

"Since the first day i layed my eyes on you. Chaaaar english yun!" Seryoso niyang sabi na hinaluan ng tawa sa hulihan

Magsasalita pa sana ako ng bigla siyang tumayo at kinuha ang mga payong na kanyang nabitawan kanina pagkuwa'y inilahad ang palad niya na shempre hindi ko matatanggihan, inalalayan niya akong makatayo

Inabot niya saakin ang isang payong at sakanya naman yung isa

"Aalis kana?" Tanong ko na may halong lungkot

"Hindi pa, wala namang kulog at kidlat e' pwede tayong magpasilong dun sa may manggahan may maliit na kubo yun sa itaas, halika!" Pag yaya niya

Sumunod naman ako sa kung saan siya patungo, huminto siya sa harap ng malaking puno ng mangga kaya napahinto narin ako

Pinagmasdan ko ang puno ng mangga, may maliit ngang kubo dun sa taas

"Halika!" Tawag saakin ni may

Nagpatiuna naman siyang umakyat sa mangga, buti nalang talaga at may hagdan doong gawa sa kawayan na konektado sa kubo kaya di na ako gaanong nahirapan sa pag-akyat

Napamaang baga pa ako ng makita sa malapitan ang kubo na gawa sa kawayan
Lalo na ng ako ay makapasok na sa mismong loob niyon

Ang gandaaa..

Sa isip ko

May sariling mga upuan sa loob ng treehouse na gawa sa kawayan, yung dalawa ay parihaba na pinapagitnaan ng mesa at iba pa, may mga bulaklak sa gilid na siyang mas lalong nagpapatingkad sa ganda ng kubo..

"Ang ganda dito, kanino to?" Tanong ko kay may na ngayon ay nakaupo na pala.

"Umupo ka nga muna dito donny." Utos niya na agad koring sinunod, mahirap na baka magalit ee.

"So? Kanino nga to?" Ulit ko

"Kanino pa edi sa may ari ng Resthouse na tinutuluyan ninyo." Sabi niya

"WOAH really? Bat ngayon kolang nakitang may ganito pala rito?"

Ngumisi siya ng nakakaloko't pabulong na nagsalita

"Baka kasi kaya di mo to nakita dahil saakin kalang laging nakatingin.." pangungutya niya

She got me there.

Napakamot nalamang ako saaking ulo

"Pag tumigil na ang Ulan, saka kana bumalik sa resthouse tapos pagkarating na pagkarating mo dun, maligo ka kaagad ah? Para iwas sakit Donny naku! Naku ka talaga!" Pag papaalala niya

She's like my mom tho, pagka naliligo kami sa ulan lagi agad na sinasabi ni mom na maligo rather uminom kaagad ng maligamgam na tubig para iwas lagnat

Napapailing nalamang ako sa mga semilarities nila ni mom

"Syanga pala, kelan alis niyo?" Tanong ni may na agad ding umiwas sa mga tingin ko't tumitig sa kawalan