Tales of the Son's General✔️

•6•(meeting the emperor)✔️

Rex POV

"Mag iisangat ka sa paglalakbay mo kapatid" Saad ni jico kaya napabaling ako sa kaniya.

Nandito kami ngayun sa tapat nang trangkahan ng territory namin, nais Kong mag insayo sa labas para mas mapalakas pa lalo ang kakayahan ko.

"Wag kang mag alala sakin kapatid magiging maayos Lang ako." Sabi ko naman sa kaniya para hindi na siya mag alala. Tumango-tango naman siya. Kaya bumaling ako sa gwardyang nasa gilid namin. Sininyasan Kong lumapit ito kaya dali-dali itong lumapit at yumuko bago mag salita.

"Anong matutulong ko Young Master Rex?" Saad nito.

"Palakasin nyu ang depensa natin, ikalat Ang mga tauhan sa sa buong paligid sa labas man o sa loob Ng teritoryo natin at wag mag pakumpyansa,.... ihanda Ang kabayo ko" utos ko sa kaniya.

" Masusunod" sabi Niya at nag bigay galang sa amin bago umalis. Bumaling naman ako sa kapatid ko at seryoso siyang tinignan.

"Ngayun na wala ako dito ikaw muna ang mangalaga sa teritoryo natin jico Wala si ama dahil sa tungkulin niya bilang pinunu ng mandirigma ay madalas siyang wala dito. Kahit anong mangyari maging malakas ka ipag Laban mo Ang teritoryo natin sa mga sakim na gustong sakupin ito nag kakaintindihan ba Tayo?" Sabi ko sa kaniya na kita ko naman kung paano ito napalunok. Pero kalaunan naging palaban ang mukha niya at diritosong tumingin sa akin.

"Makakaasa ka kapatid na hindi ko pababayaan Ang teritoryo natin walang Sino man ang mag tatangkang kalabanin Ang ating pamilya dahil malalakas tayo." Sabi niya kaya naman tumango ako ng may maalala pa napa buga muna ako hangin.

"Isang paalala pa kapatid Ang bunso natin ikaw na Muna Ang bahala sa kaniya wag na wag mong hahayaan na may manakit o mangalipusta sa kaniya wag na sanang maulit Ang nangyari noon." Nakita kina nagulat siya sa sinabi ko. Dahan dahan itong napayuko.

" Hangang ngayun hindi parin ako nag kakaroon ng pagkakataon na humingi ng tawad sa ating bunsong kapatid dahil hangang ngayun ay nahihiya ako sa aking ginawa. Pero wag kang mag alala kapatid ako na Ang bahala dito at Kay Sophia hindi ako mag papabaya ngayun mag tiwala ka." Naka ngiti na siya kaya naman ay tumango na ako kasabay ng pag dating ng gwardyang inutusan ko na kumuha ng kabayo na gagamitin ko kulay noong una pa ay nagulat ako. itim na subrang laki Ang kabayong dala niya.

Anong aasahan mo? Mga kabayong ginagamit Ng warrior sa Lugar namin ganito ka laki kailangan Ito para sa digmaan. Kinuha ko na Ito at bumaling ulit Kay jico. Nag hand gesture Muna kaming dalawa at saka ako sumakay sa kabayo.

Umalis na akon sa teritoryo namin kailangan kong mag palakas pa lalo at libutin ang mundong to bago paman ako ipapasok no ama sa academy para mag aral. Hindi ko naranasan ang pumasok ng paaralan noong nasa earth pa ako dahil naka homeschooling lamang ako. Masyadong praning noon Ang aking ama na mawala ako katulad nila Ina at kapatid ko kaya bantay sarado talaga ako pero tignan mo nga naman ang kinahantungan ko naging assassin at namatay sa kamay ng mga assassin what a life tsk.

Nang makalabas ako sa territory namin ay agad akong pumasok sa kagubatan. Ito Lang Ang tanging daan para tumungo sa central o market. Wala na ako sa teritoryo namin kaya kailangan kong mag ingat Hindi naman ako takot Kong sakaling may sumalakay o umataki sa akin kayang-kaya ko Ang sarili at inaalala ko Lang ay baka mawalan ako Ng control as aking sarili.

Hindi ko pa gaanong gamay ang kapangyarihan ko kaya naman nahihirapan ako kapag nawawalan akonng control.

Hindi ordinary Ang kabayong Ito dahil nasa master level monster na Ito kaya ubrang bilis ng takbo ko ngayun. Madami akong nadadaanang mga monster beast na kumakalat sa kagubatang Ito pero hindi nila masundan ang galaw ng kabayo ko kaya kalaunay sumusuko din sila sa kakahabol.

Haww!

Pinatigil ko muna ang Kabayo malapit sa isang lawa para uminom. Nakita kong lumapit din Ito sa lawa at uminom. Hinayaan ko nalang at pinapatuloy ang pag inom. Nang matapos ay lumapit ako sa isang ilalim ng puno at umupo na muna. Mamaya ko na muna itutuloy ang pag lalakbay ko.

Sigh.

Iniisip ko kung hindi ba ako namatay mapupunta ako dito? Then nalala kong paano ako namatay sa kamay ng mga taksil kong mga kaibigan o kaibigan ngaba? Gumuhit Ang puot at sakit saking mukha ng ma alala ang isang babae'ng minahal ko.

Isa siya mga taong pumatay sa akin noong araw nayun. Kitang kita ko Kung paano siya ngumisi ng makitang nag aagaw buhay na ako. Buong buhay ko hindi ako nag ka interes sa mga babae kasi Ang mahalaga lamang sa akin ay Ang aking trabaho at pag patay sa mga masasamang tap.

Not until she came. Noong una talaga wala Lang siya para sakin isang kasamahan lang Ang turing ko sa kaniya katulad ng mga kasamahan ko. Pero masyado siyang papansin kinukuha niya lagi ang attention ko sumasama kahit saan ako pumunta hangang nakasanayan ko na Ang presyensya niya sa akin na tipong iisipin kong mas okay n kasama ko siya na mas gusto ko na nasa akin lang Ang attention niya.

I confessed my feelings to her na Hindi niya naman tinangi kaya naging kami. Pero sa huling buhay ko doon nalaman kong walang katutuhan Ang lahat ng mga pinakita niyang pag mamahal na pawang kasinungalingan lamang ang lahat. Hindi ko mapigilang hawakan Ang aking dibdib at himasin Ito sa pag iisip na baka maibsan ang sakit na nararamdaman ko kaso hindi eh.

Kahit pala nasa ibang mundo na ako hindi parin mawawala yung sakit na dinulot ng mga taong nagtaksil sa akin noon.

Crack

Na alerto ako bigla ng may marinig ang tunog naparang nabaling sanga. Pinakiramdaman ko Ang paligid

May naririnig akong tunog ng mga taong nag sisigawan. Masyadong malayo ito sakin pero gusto kong makita ang nangyayari kaya dali-dali akong sumaky sa kabayo ko at Pina takbo na Ito. Sinundan ko yung mg boses na naririnig ko kaya mas lalo ko pang binilisan. Hangang sa medyo malapit na kami kaya bumaba na ako. Ayukong lumapit na nakasakay sa kabayo dahil mabilis nila yun mapapansin.

Mabilis Ang bawat hakbang ko kaya mabilis din akong nakarating sa lugar Kung saan nangyayari Ang isang ambush. 10 black wolves laban sa sampong gwardya with silver armor kahit sakto Ang bilang nila sa mga lobo ay Hindi parin Ito sapat para matalo nila Ang mga lobong yun.

Mas mapalakas Ang mga black wolves nato kisa sa mga gwardya kaya kitang kita na nahihirapan silang depensahan Ang panig nila. Doon nakita ko Ang isang magarang kalesa na pinapalibutan ngayun Ng mga gwardya na parang may pinuprotiktahan sila dito.

Hangang nag simula nang umataki ang mga lobo. Wala nang nagawa Ang mg Ito at lumaban nadin kahit bakat sa kanila ang nahihirapan ay hindi parin Ito naging dahilan para sumuko. Ilang minuto pa Ang lumipas ay Lima na agad ang injured sa kanila yabang Ang mga lobo naman ay kahit may mga sugat parang Wala lamang Ito sa kanila.

Third person POV.

Ang limang natitirang gwardya ay nababakasan Ng takot sa mukha dahil sa tingin nila dito na ma tatapos Ang buhay nila. Pero napatigil sila ng biglang isa-isang lumiyab ang mga lobo nillamon Ito Ng asul na apoy kaya naman Ang mga lobo ay agad umalolong sa sakit. Hindi Lang Kasi balat nila Ang nasusunod pati din Ang loob nila na unti unting kinamatay nila. Saby sabay silang nagsibagsakan sa lupa at na upus na parang abo. Doon nagising Ang mga gwardyang sa matinding pagkagulat.

"P-paanong....." Nauutal at hindi malaman lamn Ng ibang gwardya Ang iisipin o sasabihin sa nangyari. At sa ikinagulat pa nila ay may bigla na lamang lumitaw na piguro Ng isang lalaki nakita nilang napapalibutan Ito Ng malakas na enerhiya kaya Alam nilng Ito Ang dahilan Kung bakit nag kaganon Ang mga lobo kanina. Ang lalaking Ito ay walang iba kundi si Rex.

Clap
Clap
Clap

"Impressive!" Sabi ng tinig kaya napalingon silang lahat kabilang na doon si Rex. Sandaling kumunot pa ang noo nito at nawala din naman Ng mapag tantong kilala niya kung Sino Ito, although Ito Ang una besis niyang makita Ito ng personal Ang taong Ito kasi sa librong binabasa Niya at impormasyon din na binigay Ng screen sa kaniya Lang Ito nakilala.

"Emperor"

To be continue......